Lęk przed ciemnością i tym co może się w niej skrywać, towarzyszył człowiekowi od zawsze.
Stąd próby rozświetlenia mroków na wszelkie możliwe sposoby.
Początkowo udało się to zrealizować w miejscu zamieszkania, później ludzie zaczęli dbać o lepszą widoczność okolicy na obszarach które zamieszkiwali.
Przez długi czas, do oświetlania sal zamkowych, domów i ulic służył ogień palącej się pochodni, której używano w Syrii już w VI wieku p.n.e. Później w użyciu były również lampki olejowe, karbidowe itp. - kiepskie i mało skuteczne sposoby oświetlania.
Przyjmuje się, że pierwsze oświetlenie uliczne zastosowano w Londynie, kiedy burmistrz tego miasta Sir Henry Barton polecił w roku 1417 rozwieszać każdego wieczora zimą latarnie ze światłami pomiędzy Hallowtide i Candlemasse.
Dopiero, kiedy wiek XIX przyniósł nowe technologie i rozwiązania, a dostępność do gazu miejskiego oraz nafty i wynalezionej przez Łukasiewicza lampy naftowej stała się coraz większa, pozwoliło to na użycie tych paliw do oświetlania skrzyżowań i ulic w miastach.
Podobno pierwsze latarnie uliczne (gdzie jeszcze gaz był spalany w odkrytych palnikach) zainstalowano w Londynie już w roku 1807.
Po tym, jak został opracowany tzw. "palnik nietoperzowy" - dający jasny i szeroki płomień - w Londynie zaczęto instalować latarnie na stałe. Pierwsze latarnie gazowe zainstalowano w Londynie 1 maja 1814. Warto wiedzieć, że pomimo rozwoju lamp zasilanych elektrycznością, do dzisiaj są miasta, w których nadal królują lampy gazowe: m.in Berlin.
Niecałe 30 lat później nastąpił pierwszy pokaz praktycznego zastosowania łuku elektrycznego do oświetlenia - miało to miejsce tym razem we Francji, na Placu Zgody w Paryżu w roku 1843.
Pod koniec XIX wieku na ulicach Paryża na dobre zagościły latarnie łukowe. Spory sukces odniosła wtedy lampa skonstruowana w roku 1876 przez P. Jabłoczkowa - było to pierwsze praktyczne elektryczne źródło światła, działające w sposób ciągły przez ponad 1,5 godziny.
Kiedy już się wydawało, że oświetlenie łukowe jest tym najlepszym, na Sylwestra 1879/1880 roku Edison rozświetlił laboratorium w Menlo Park czterystoma skonstruowanymi przez siebie żarówkami.
W marcu 1880 roku po raz pierwszy doszło do wymiany oświetlenia gazowego na elektryczne. Miało to miejsce w miasteczku Wabash, w stanie Indiana. Na wysokości około 15 metrów, nad dzielnicą handlową, zawieszono cztery lampy łukowe o jasności 4 tysięcy świec każda.
Rok później (11 kwietnia 1881 roku) na ulicach Newcastle w Anglii firma Mawson & Swan zainstalowała pierwsze jarzeniowe latarnie elektryczne. Gazeta Newcastle Daily Chronicie tak skomentowała to wydarzenie: "...Można namacalnie stwierdzić, że cienie, czające się wokół postumentów zwykłych lamp, zniknęły zupełnie..."
Później pojawiły się wysokoprężne lampy rtęciowe, dalej lampy sodowe, lampy metalohalogenkowe, a teraz diody elektroluminescencyjne powszechnie znane jako LED.