Amerykański fizyk i wynalazca (1766 - 1849).
Początkowo miał być złotnikiem. Wkrótce jednak dał się poznać z różnych przydatnych wynalazków mechanicznych.
Pod koniec życia miał dwadzieścia jeden amerykańskich i dziewiętnaście angielskich patentów.
Jego pierwszym większym wynalazkiem, była maszyna do produkcji gwoździ, którą skonstruował w wieku 24 lat.
Pięć lat później (w roku 1795) udoskonalił ją tak, że tygodniowo wytwarzała już 60 tysięcy gwoździ.
Wspólnie z Gideonem Fairman wynalazł technikę stalorytu.
W czasach, gdy fałszerstwa były na porządku dziennym, główną zaletą tej techniki była możliwość tworzenia bardzo skomplikowanych rysunków, których skopiowanie było praktycznie niemożliwe.
Dzięki temu wynalazkowi, wielonakładowy druk banknotów stał się później znacznie ułatwiony.
Niestety mimo poparcia angielskich banków prowincjonalnych Perkins nie zdołał przekonać do swojej metody kierownictwa Bank of England. Dlatego właśnie, gdy w roku 1839 Rowland Hill szukał wykonawcy znaczków pocztowych, Perkins mógł się podjąć ich drukowania.
Był prawdopodobnie pierwszym, który obmyślił działanie urządzenia chłodniczego.
W 1834 roku odkrył, że niektóre płyny parując, powodują schładzanie. Dla udowodnienia swojej teorii zbudował nawet model takiego urządzenia (czynnikiem chłodniczym miał być eter etylowy), jednak nie udało mu się wprowadzić swojego wynalazku w życie.
Eksperymentował też z silnikiem parowym, który miał pracować pod wysokim ciśnieniem, później tego typu silniki znalazły zastosowanie w kolejnictwie.