Angielski fizyk, chemik, lekarz i wynalazca (1778-1829).
Był profesorem w Instytucie Królewskim w Londynie i członkiem Towarzystwa Królewskiego.
Zajmował się skraplaniem gazów i elektrolizą. Za pomocą elektrolizy wyodrębnił sód, potas, wapń i magnez.
W roku 1810 stwierdził, ze chlor jest pierwiastkiem. Uznał diament za odmianę alotropową węgla.
Określił zależność oporu elektrycznego od długości i przekroju przewodnika, oraz (w roku 1808), wytworzył łuk elektryczny.
Dokonał tego, łącząc dwie sztabki węglowe z biegunami baterii galwanicznej, następnie zbliżając je do siebie na taką odległość, że napięcie elektryczne zjonizowało powietrze pomiędzy tymi sztabkami. W efekcie przeskoczyła iskra i popłynął prąd - powstała pierwsza jasno święcąca lampa łukowa.
W 1799 roku odkrył narkotyczne działanie podtlenku azotu - gaz rozweselający.
W 1815 roku wynalazł górniczą lampę bezpieczeństwa, używaną w kopalniach podziemnych jako lampa wskaźnikowa (gaśnie przy wzroście zawartości dwutlenku węgla do 5-6% i spadku zawartości tlenu do 17%).
Pomysł polegał na otoczeniu wolnego płomienia siatką drucianą, co chłodziło wydzielający się podczas spalania gaz na tyle, że nie powodował zapalenia się "gazu kopalnianego".