Zbiornik pozwalający na przewożenie dodatkowego paliwa, umożliwiającego wydłużenie zasięgu pojazdów.
Pierwsze 20 litrowe pojemniki w kształcie znanym do dziś, znalazły się na wyposażeniu niemieckiego Wehrmachtu już w 1937 roku.
Projektantem kanistra był inżynier Vinzenz Grüvogel, a produkcję podjęła firma Mülller&Co. w Schwelm.
Kształt zaprojektowano tak, żeby pojemniki składowane w rzędach i jedne na drugich pasowały do siebie, bez marnowania wolnego miejsca i tak, żeby można je było szybko mocować w różnych miejscach na pojeździe.
Nawet uchwyt kanistra był przemyślany w ten sposób, żeby jeden żołnierz mógł przenieść jednocześnie w każdej ręce jeden kanister pełny, lub dwa puste.
Na większych dystansach, trzy pełne kanistry mogły przenosić dwie osoby, trzymając środkowy zbiornik za zewnętrzne rączki uchwytu.
Szeroki wlew kanistra pozwalał szybko przelać zawartość do baku, a przetłoczenia na bocznych ściankach zabezpieczały kanister przed wgnieceniami i deformacją. Nawet spaw łączący dwie części kanistra był tak zaprojektowany, żeby był jak najmniej narażony na uszkodzenia.
Ciekawostka:
Sama nazwa tego przedmiotu ma ciekawe pochodzenie. Po angielsku nazywa się "jerrycan", czyli puszka Jerry'ego, a tak właśnie żołnierze USA określali Niemców - Jerries. Stąd kanister to "jerrycan", czyli niemiecka puszka. Oryginalna niemiecka nazwa to "Wehrmachtskanister", czyli kanister sił zbrojnych.
