Rodzaj ulicznej reklamy zewnętrznej, w kształcie dużego, wolnostojącego walca.
W pierwotnym zamierzeniu przewidziany do przyklejania plakatów ulicznych.
Najwcześniejsze wzmianki o takim sposobie ogłoszeń pochodzą już z Babilonii.
Wówczas, za panowania króla Hammurabiego (lata 1792-1750 p.n.e.) został opracowany słynny kodeks.
Teksty praw zawarte w tym kodeksie, zostały umieszczone we wszystkich miastach królestwa babilońskiego. Wyrzeźbiono je na przypominających kolumny blokach skalnych - tzw. stelach.
Współcześnie, na taki pomysł wpadł niemiecki drukarz Ernst Litfaß (to od jego nazwiska pochodzi niemiecka nazwa słupa ogłoszeniowego Litfaßsäule) w roku 1854.
To właśnie w Niemczech, 1 lipca 1855 roku pojawił się pierwszy słup ogłoszeniowy.
Umiejscawiany jest głównie na ulicach w centralnym punkcie miasta, wsi, osiedla bądź dzielnicy - również w pobliżu węzłów komunikacyjnych (dworce kolejowe i zajazdy dyliżansu), był - i nadal jest - wykorzystywany głównie do reklamy, ale również do upubliczniania ważnych urzędowych komunikatów, zarządzeń administracyjnych, a podczas konfliktów zbrojnych na przykład do relacji z frontów.