Punkt podłączenia, za pomocą którego strażacy mogą uzyskać dostęp do źródła wody.
Słowo hydrant pochodzi od greckich słów hydro oznaczających wodę i antos oznaczających rurę, lub kanał.
Na początku ludzie kiepsko sobie radzili z gaszeniem pożarów. Wodę do miejsca pożaru donoszono wiadrami, lub czerpano z pobliskich studni albo rzeki. Trwało to długo i było nieefektywne.
Później zaczęto budować specjalne zbiorniki z wodą do gaszenia - w Chinach ustawiano takie żelazne kotły w strategicznych miejscach, właśnie na wypadek pożaru.
Innym sposobem na dostarczenie wody do gaszenia, były cysterny, czyli podziemne zbiorniki lub konstrukcje, których nadal były używane w wielu miastach, nawet już po wprowadzeniu hydrantów.
Z chwilą, kiedy sieć wodociągowa stawała się coraz bardziej powszechna, zmieniły się sposoby na pozyskanie wody do gaszenia pożarów.
Trudno w to dzisiaj uwierzyć, ale kiedyś przewody wodociągowe wykonywano z wydrążonych drewnianych bali połączonych z sobą i zakopanych w ziemi. Kiedy straż pożarna przybywała na miejsce pożaru, to najpierw trzeba było rozkopać bruk aż do głównego wodociągu, a następnie wywiercić otwór w tym wodociągu, aby wykop mógł napełnić się wodą, którą strażacy czerpali za pomocą pompy. 
Po zakończeniu gaszenia pożaru, zatykali wywiercony otwór "czopem przeciwpożarowym". Następnym razem, gdy w okolicy wybuchł pożar, wykopywali czop i nie musieli przecinać głównego wodociągu.
Kiedy zamiast drewna zaczęto stosować do produkcji rur żeliwo, to na głównych wodociągach umieszczano w pewnych odstępach rozgałęzione złączki, podobnie jak dzisiejsze hydranty przeciwpożarowe.
Stąd był już tylko mały krok do opracowania pierwszego naziemnego hydrantu słupowego. 
Wynalazek ten powszechnie przypisuje się głównemu inżynierowi Philadelphia Water Works.
Frederick Graff Sr. zaprojektował żeliwny hydrant z zaworem u góry, około roku 1801.
Już rok później, w 1802 roku złożono pierwsze zamówienie na takie hydranty u producenta armat Foxall & Richards.
W 1803 roku, wynalazca wprowadził ulepszoną wersję hydrantu przeciwpożarowego z zaworem w dolnej części.
Dzisiejszy hydrant jest wyposażony w zawór i specjalne złącze do zamocowania węża strażackiego.