Chemik niemiecki (1868 - 1934).
Urodził się we Wrocławiu w żydowskiej rodzinie kupieckiej. On sam czuł się Niemcem, więc przyjął chrześcijaństwo, a w późniejszym okresie życia stał się antysemitą.
Uczył się we Wrocławiu, Heidelbergu (u Roberta Bunsena) i w Berlinie, po skończonych studiach wrócił do Wrocławia, żeby kontynuować po ojcu kupieckie tradycje. W wieku 26 lat porzucił jednak wątpliwą karierę kupca i zajął się tym, co go naprawdę interesowało - chemią fizyczną.
Zaledwie w wieku trzydziestu lat mianowano go profesorem chemii na Uniwersytecie w Karlsruhe.
W latach 1905-1910 udało mu się "rozgryźć" zagadnienie, nad którym pracowało wówczas wielu uczonych na całym świecie - opracował metodę syntezy amoniaku, zwaną metodą Habera i Boscha. Miało to kluczowe znaczenie przy produkcji nawozów sztucznych stając się podwaliną tego przemysłu.
Za to osiągnięcie przyznano mu w 1918 roku Nagrodę Nobla.
Niestety, oprócz niewątpliwych pozytywów, w jego pracy znalazło się wiele negatywnych osiągnięć.
Podczas pierwszej wojny światowej, osobiście kierował pierwszym w świecie atakiem z użyciem broni chemicznej - w kwietniu 1915 roku pod Ypres nad okopy żołnierzy francuskich nadleciała dziwna zielonożółta chmura z chloru. Ci, którzy wciągnęli gaz do płuc, doznawali ciężkich poparzeń wewnętrznych, chlor atakował też oczy i skórę. Żołnierze ginęli w strasznych męczarniach.
To on wynalazł użyty później także pod miejscowością Ypres - gaz musztardowy, czyli iperyt, który działał podobnie do chloru, jednak powodował cięższe poparzenia.
Od tej pory maski przeciwgazowe weszły do stałego użytku w armiach na całym świecie, a I wojna światowa nieodparcie kojarzy się z obrazem oślepionych przez gazy bojowe żołnierzy.
Jego zaangażowanie w produkcję gazów bojowych, doprowadziło do samobójstwa jego żonę Clarę Haber, która odkryła, że Haber swoje "wynalazki" testuje na więźniach - nie mogła znieść obciążenia psychicznego, związanego z przyczynianiem się męża do śmierci żołnierzy.
Jednym z ostatnich wynalazków Habera był Cyklon B - przewidziany jako środek do dezynfekcji i dezynsekcji.
Na szeroką skalę Cyklon B był stosowany przez hitlerowców w komorach gazowych, podczas drugiej wojny światowej.
Pomimo ogromnego zaangażowania w budowę potęgi Niemiec, w 1933 roku sam padł ofiarą rasistowskiej polityki Hitlera i musiał wyjechać z kraju. Zmarł rok później w osamotnieniu na emigracji.
Albert Einstein napisał o nim: "Była to tragedia niemieckiego Żyda, tragedia wzgardzonej miłości".
Zobacz film o broni chemicznej podczas pierwszej wojny światowej: