Halley Edmund

Angielski astronom i matematyk (1656 - 1742).

Edmund HalleySyn Edmunda, bogatego producenta mydła. W roku 1673, w wieku 17 lat wstąpił do Queen's College Oxford. Do roku 1678 obserwował niebo nad południową półkulą z Wyspy Świętej Heleny, tworząc rejestr 372 gwiazd.

Następnie wrócił do Anglii. Do tego czasu nie dostał jeszcze dyplomu ukończenia uczelni.
Ostatecznie na wniosek króla Karola II, otrzymał go bez egzaminu końcowego.

W roku 1679 został wysłany do Gdańska przez Roberta Hooke, aby zweryfikować kwestionowane przez członków Towarzystwa Królewskiego (Royal Society) obliczenia położenia gwiazd dokonywane bez przyrządów optycznych przez Jana Heweliusza, skądinąd także członka Towarzystwa.
Do lipca, razem z gdańskim astronomem weryfikował obliczenia przy pomocy swych instrumentów, m.in. kwadrantu z lunetami. Po ich zakończeniu, Halley wydał niezwykle pomyślny dla Heweliusza wyrok.

W sierpniu 1684 roku (zainteresowany problemami grawitacji, oraz prawami Keplera odnośnie ruchów planet) odwiedził Izaaka Newtona, który przedstawił mu swoje nieupublicznione prace wyjaśniające wątpliwości. Halley przekonał Newtona do napisania pracy Principia Mathematica Philosophiae Naturalis (1687), po czym sfinansował jej druk.
W 1705 roku przewidział, że kometa obserwowana w latach 1531, 1607 oraz 1682 powróci w pobliże Słońca w 1758 roku.

dzwon do nurkowania HalleyaTrafność tej przepowiedni sprawdzono 16 lat po śmierci uczonego i do tej pory kometa nosi jego imię. Aby uhonorować jego dokonanie i wkład w astronomię, jego nazwiskiem nazwano również krater na Księżycu i krater na Marsie.

Oprócz astronomii miał również inne zainteresowania:
   w 1690 roku opatentował dzwon do nurkowania, który za pomocą rury połączony był z beczkami wypełnionymi powietrzem. Beczki służyły jako zbiorniki z czystym powietrzem i mogły być wymieniane na powierzchni. Łącznie z dzwonem zanurzane były pod powierzchnię wody, nieco niżej niż dolna krawędź dzwonu, dzięki czemu ciśnienie w nich panujące było nieco wyższe niż wewnątrz dzwonu. Po otwarciu przewodu, powietrze samo przedostawało się do wewnątrz, jednocześnie wypierając wodę.

Poza tym jego dzwon posiadał iluminatory umożliwiające obserwacje, ławki wokół ścian oraz system składający się z hełmu i skórzanego przewodu, pozwalający na wyprawy poza dzwon - (ilustracja poniżej).

   w 1693 roku w oparciu o zestawienia narodzin i zgonów sporządzone przez wrocławskiego pastora Caspara Neumanna, opracował wzorzec obliczania składek emerytalnych dla powstających funduszy ubezpieczeniowych.

Dzwon Halleya