Metal o srebrzystej barwie, który jest najlepszym przewodnikiem prądu elektrycznego i ciepła.
W układzie okresowym pierwiastków srebro jest położone w grupie 11 i okresie 5, i ma symbol Ag, z łacińskiego - argentum.
Jest prawie pewne, że ludzie poznali srebro najpierw w postaci samorodków. Niektóre samorodki były ogromne, jak ten na ilustracji poniżej, znaleziony przez Jamesa W. Cockle w roku 1892 - ten "drobiazg" ważył 120 ton!
Srebro jest miękkie, ciągliwe i kowalne (pod względem kowalności i plastyczności, srebro ustępuje jedynie złotu), dzięki czemu łatwe jest jego formowanie w różne kształty, oraz wyciąganie w cienkie druty, blachy czy folie, i dlatego już od starożytności używane go do wyrobu biżuterii i ozdób, oraz srebrnych naczyń i sztućców.
Najstarsze znane wyroby jubilerskie mają wprawdzie wiele tysięcy lat, ale i dzisiaj wiele pań preferuje starą srebrną biżuterię, z charakterystycznym nalotem nadającym jej powab wiekowości. Srebro to co prawda metal szlachetny, ale reaguje łatwo ze związkami siarki obecnymi w powietrzu i na powierzchni naszej skóry, wskutek czego - na jego powierzchni powstaje cienka i czarna warstwa siarczku srebra. Ten ciemny nalot łatwo jest jednak usunąć, na przykład za pomocą szczoteczki i pasty do zębów.
Metaliczne srebro wykazuje silne właściwości antybakteryjne i w celu zapobiegania przed infekcjami stosowano je już w Starożytnej Grecji i Rzymie. Właściwości lecznicze srebra opisywał Hipokrates, a Fenicjanie przechowywali wodę, wino i ocet w naczyniach wykonanych ze srebra.
Ciekawe, że przy niektórych chorobach, srebrny przedmiot położony na skórze ciemnieje wyjątkowo szybko - średniowieczni medycy stosowali tę "metodę analityczną" w stawianiu diagnoz.
Odkryto także wysoce toksyczny wpływ srebra na drobnoustroje - ludzie używający srebrnych naczyń nie chorowali na choroby przewodu pokarmowego. Stąd zwyczaj wykonywania zastawy stołowej z tego metalu.
W średniowieczu i używano srebra do dezynfekcji wody i konserwowania żywności, a także do leczenia oparzeń i ran. W XIX wieku marynarze podczas długich wypraw umieszczali srebrne monety w beczkach z wodą i winem, by zachowały świeżość.
Ze starożytności pochodzi także inne zastosowanie srebra - bicie monet.
Większe zapotrzebowanie na ten metal szlachetny zmusiło ludzi do poszukiwania innych sposobów jego pozyskiwania i zaczęto srebro wydobywać w kopalniach. Wprawdzie srebro posiada kilka własnych minerałów takich jak: argentyt (Ag2S), bromargiryt (AgBr) czy kerargiryt (AgCl), ale otrzymywane jest głównie jako produkt uboczny przerobu rud innych metali.
Przy okazji wydobycia ołowiu zaobserwowano, że znaczną domieszkę jego rud stanowi srebro i nauczono się rozdzielać te dwa ważne metale. Wykopaliska archeologiczne z Azji Mniejszej pokazują, że ludzie znali metody separacji srebra od ołowiu już około 3 tysiące lat przed naszą erą. Dzisiaj, większą część wytwarzanego srebra również uzyskuje się niejako przy okazji produkcji innych metali: ołowiu, cynku i miedzi.
Srebrne monety występują do dzisiaj, ale już najczęściej jako nominały kolekcjonerskie, a nie obiegowe.
W XVI wieku pojawiły się w Europie znaczne ilości srebra, zrabowanego Inkom, Aztekom i Majom.
Obecnie, ze względu na specyficzne właściwości fizyczne i chemiczne, stosuje się srebro i jego stopy także do produkcji filmów fotograficznych, styków elektrycznych, oraz luster.
Dawniej, ze względu na największą zdolność odbijającą srebra, zwierciadła robiono po prostu z czystego metalu.
Teraz lustra produkuje się poprzez pokrywanie tylnej powierzchni szyby powłoką ze srebra. Takie lustra stosuje się w precyzyjnych przyrządach: mikroskopach i teleskopach.
W podobny sposób wytwarza się bombki choinkowe - pokrywając wnętrze szklanej wydmuszki warstewką srebra.
Podobnie jak niegdyś, dzisiaj nadal wykorzystuje się odkażające właściwości srebra.
W medycynie, noworodkom po urodzeniu przemywa się oczy rozcieńczonym 0,5% roztworem azotanu tego metalu (popularnie zwanego lapisem).
Produkuje się filtry do wody zawierające srebro osadzone w warstwie węgla aktywnego.
Zaledwie jeden procent srebra w materiale z którego wykonano bieliznę osobistą, np. majtki, rozwiązuje sprawę "zapachu osobistego" niemytego ciała. Dlatego na wszelki wypadek bielizna wojskowa, w którą zaopatruje się amerykańskich żołnierzy wysyłanych do spełniania zadań specjalnych, zawiera aż pięć procent tego metalu w postaci włókien.
Jeden z halogenków srebra - jodek, stał się substancją służącą do kształtowania pogody. Rozpylany z samolotów powoduje powstawanie deszczów (zapobiega suszom) i rozpędza chmury - stosowano go do zapewnienia pięknej pogody w czasie uroczystości państwowych.
Ciekawostka:
To właśnie srebro nadało nazwę Argentynie (po łacinie srebro, to właśnie argentum). Nazwę nadali konkwistadorzy zaskoczeni ilością srebra, jaką zastali na tamtych terenach (przy okazji ujście rzeki, nad którą leży Buenos Aires, nazwali La Plata, czyli z hiszpańskiego "srebrna rzeka").