Wysyłany z Ziemi obiekt kosmiczny, obiegający ciała niebieskie po orbitach zamkniętych.
Pierwsze były sztucznymi satelitami Ziemi, potem zrealizowano również sztucznego satelitę Księżyca, planet i Słońca (sztuczne planetoidy).
Era kosmiczna ludzkości rozpoczęła się 4 października 1957 roku, kiedy na orbitę wokółziemską wszedł pierwszy sztuczny satelita zbudowany w Związku Radzieckim Sputnik 1.
Był to niewielki obiekt w kształcie kuli o średnicy 58 centymetrów, ważył 83 kilogramy i zawierał radiolatarnię oraz termometr. 4 stycznia 1958 roku wypadł z orbity i spłonął, opadając na Ziemię.
Rozwój sztucznych satelitów był niezwykle szybki. W ciągu kilku lat, poza badawczymi, pojawiły się liczne sztuczne satelity służące celom praktycznym.
W 1960 roku został umieszczony na orbicie pierwszy sztuczny satelita meteorologiczny, amerykański Tiros 1.
W tym samym roku Amerykanie przeprowadzili próby z pierwszym sztucznym satelitą telekomunikacyjnym biernym - Echo 1.
W 1962 roku za pośrednictwem satelity telekomunikacyjnego czynnego Telstar 1, zapoczątkowano przesyłanie między kontynentami programów telewizyjnych.
Również w 1962 roku został umieszczony na orbicie pierwszy satelita radzieckiej serii Kosmos, co zapoczątkowało najszerzej zakrojony program badań i prób kosmicznych. Liczba sztucznych satelitów tej serii przekroczyła 1300 sztuk.
Pierwszym satelitą stacjonarnym był amerykański Syncom 2 umieszczony na orbicie w 1964 roku.
Pierwszą sztuczną planetoidą stał się wystrzelony w 1959 roku w kierunku Księżyca radziecki Łunnik 1.
Natomiast sam Księżyc uzyskał pierwszego sztucznego satelitę w 1966 roku - radziecka Łuna 10, Mars - w 1971 roku: amerykański Mariner 9, a Wenus - w 1975 roku: radziecka Wenera 9.
Obok sztucznych satelitów i statków kosmicznych, w przestrzeń kosmiczną wysyłane są także sondy. Pierwszą sondą był radziecki Mars 1 wysłany w 1962 roku, w kierunku Marsa.
Najdalej dotarły amerykańskie sondy Voyager 1 i Voyager 2, które w 1979 i 1980 roku przeleciały w pobliżu Jowisza i Saturna.
Pod koniec 2019 roku, obie sondy przekroczyły już umowną granicę naszego Układu Słonecznego i nadal przekazują na Ziemię użyteczne dane naukowe.