Wyprawiona miękka, ciągliwa i chłonna skóra zwierzęca, bez części licowej (z niem: Sämisch).
Zamsz charakteryzuje się krótkim włóknem koloru naturalnego, żółtokremowego. może być również sztucznie barwiony. Jest odporny na temperaturę do około 70 stopni Celsjusza.
Był wyrabiany i używany przez ludzi już od około 6000 lat przed naszą erą.
Garbowano go przez utlenianie się tranu i olei rybich w skórach owiec lub jagniąt, których lico zostało usunięte - kwasy tłuszczowe łączą się z tlenem z powietrza. Proces garbowania tradycyjnego trwał nawet od 6 do 9 miesięcy i składał się z dwóch etapów, które powtarzano na przemian kilkakrotnie.
Pierwszy proces to ugniatanie skóry, w obracających się bębnach napełnionych tłuszczem.
Drugi proces to faza sucha, w której tłuszcz wiązał się z włóknami skóry. Po zakończeniu garbowania wypłukiwano niepotrzebne już tłuszcze przy użyciu wody z sodą.
Rozwój rzemiosła zajmującego się produkcją zamszu w Polsce, przypadał głównie na XV-XVI wiek.
Obecnie, obok zamszu naturalnego wytwarza się także zamsz sztuczny, który jest tworzywem skóropodobnym, przypominającym naturalny zamsz. Zamszem nazywana jest również tkanina bawełniana krótko strzyżona, przypominająca zamsz naturalny, a wykorzystywana jako materiał na ubrania sportowe.
Warto zapamiętać, że buty zamszowe bardzo szybko niszczą się pod wpływem deszczu lub mokrego śniegu. Zwłaszcza jesienią i zimą powinno się pamiętać o zaimpregnowaniu obuwia.