Automatyczne urządzenie do odtwarzania płyt gramofonowych zamknięte w dużej obudowie.
Składa się z odtwarzacza i urządzenia wybierającego jedną płytę z zestawu.
Uruchamiana była poprzez wrzucenie monety.
Pierwsza szafa grająca (jukebox) w niczym nie przypominała szaf grających, które znamy dzisiaj. W listopadzie 1889 roku, wynalazca Louis Glass zainstalował maszynę muzyczną w rogu Palais Royale Saloon w San Francisco.
Było to połączenie fonografu Thomasa Alva Edisona, z uruchamiającym go mechanizmem wrzutowym na 5-centową monetę. Początkowo odsłuch był możliwy za pośrednictwem tuby dokładanej do ucha. Całość zamknięta była w dębowej szafce.
Zmodyfikowane urządzenie zyskało na popularności w latach 40-tych XX wieku. Szafa grająca stała się niemal obowiązkowym wyposażeniem barów i hoteli.
Szczyt swojej popularności szafa grająca osiągnęła w latach 50-tych XX wieku. Szacuje się, że w tym czasie, w samych tylko Stanach Zjednoczonych było nawet 750 000 szaf grających.
Do dzisiaj, w wielu tamtejszych lokalach maszyna taka stoi nadal, i nawet jeśli już nie działa, to i tak pełni funkcję ozdobną.
W Polsce gramofonowe szafy grające produkowała firma Fonica.