Rodzaj motorówki, służącej do uprawiania rekreacji i sportu na wodzie.
Pierwsze skutery wodne o wdzięcznej nazwie Amanda, wyprodukowała brytyjska firma Vincent już w roku 1955. Była to próba rozszerzenia rynku użytkowników motocykli, niestety nieudana.
Pomimo porażki, kontynuowano próby - pierwszy krok został zrobiony.
W latach 60-tych XX wieku ogromny krok do przodu w budowie skutera wodnego wykonał amerykański entuzjasta motocrossu Clayton Jacobson II. To on zbudował pierwszy model skutera z aluminium w 1965 roku. Rok później przy konstrukcji innej maszyny użył włókna szklanego. Jednocześnie zmienił napęd ze starych starych silników zaburtowych (jak w motorówkach) na napęd strumieniowy. 
W jego wersji skutera kierujący mieli podczas jazdy stać.
Swój pomysł Jacobson sprzedał firmie Bombardier producenta skuterów śnieżnych Ski-Doo. Tam też powstał pierwszy model Sea-Doo, który był produkowany w latach 1968–1970.
Niestety próby wypadły nieciekawie, maszyny często się psuły i z produkcji skuterów zrezygnowano.
Dopiero kiedy w roku 1971 wygasła jego umowa z firmą Bombardier, Jacobson zawarł umowę z firmą Kawasaki.
W efekcie tego, dwa lata później Japończycy zaprezentowali tzw. Jet Ski - jednoosobowy, przeznaczony do pływania na stojąco skuter jego projektu, pomalowany tak jak motocykle, na jasnozielony kolor.
Dzisiejsze skutery (rozpowszechnione na przełomie lat 80 i 90-tych) przeznaczone są zazwyczaj dla dwóch osób i wyposażone w wygodne siedzenia z tworzywa sztucznego. Napędza je silnik, najczęściej spalinowy o mocy kilkudziesięciu KM, który współpracuje z pędnikiem wodnoodrzutowym. Najszybsze modele skuterów osiągają prędkość około 60 węzłów (115 km/h).
Warto pamiętać:
Skutera nie da się od razu zatrzymać, nawet gdy wyłączymy zapłon. Pokona on jeszcze kilkanaście do kilkudziesięciu metrów.
Jeśli zaliczysz upadek, pamiętaj, by wchodzić na skuter z wody tylko od rufy, czyli od tyłu. Zawsze zakładaj na nadgarstek tzw. zrywkę, która w przypadku wywrotki unieruchamia silnik skutera. Równie ważna jest kamizelka asekuracyjna - nie należy bez niej pływać. Warto założyć też piankę, chroniącą przed wychłodzeniem organizmu.