Przedmiot zakładany na ciało, mogący utrzymać człowieka na powierzchni wody.
Kamizelka ratunkowa (potocznie: kapok) mogąca utrzymać człowieka przez określony czas (zależny od klasy wyporności kamizelki) na powierzchni wody, to wynalazek XIX-wieczny.
Wcześniej zapobiegliwi norwescy żeglarze wypływali w morze z dużymi blokami z drewna lub korka, i w chwili kiedy groziło zatonięcie statku, próbowali - trzymając się takiego bloku - ratować swoje życie. Niestety, takie rozwiązanie było uzależnione od siły człowieka - zmęczenie, lub duża fala po jakimś czasie mogły go wyrwać z rąk.
Pierwsza korkowa kurtka ratunkowa została opatentowana w 1765 roku przez dr Johna Wilkinsona.
Natomiast pierwszą kamizelkę ratunkową zaprojektował kapitan John Ross Ward, z założonego w 1824 roku Royal National Lifeboat Institute - organizacji mającej ratować załogi statków stacjonujących na wybrzeżu Wielkiej Brytanii i Irlandii.
Jego kamizelka powstała w roku 1854 i było po prostu kamizelką wypchaną korkiem. W czasie chłodu zapewniała ciepło, a w chwili zatonięcia jednostki pływającej utrzymywała człowieka na powierzchni wody.
Takie kamizelki znajdowały się m.in na słynnym Titanicu, ale - podobnie jak łodzi ratunkowych - było ich zdecydowanie zbyt mało i nie wystarczyło ich dla wszystkich pasażerów.
Pomysł wprawdzie był niezły, ale same kamizelki okazały się być ciężkie i niewygodne, bo były po prostu sztywne.
Dlatego, żeby poprawić ich funkcjonalność, zaczęto zamiast korkiem wypełniać je kapokiem, czyli lekkim, miękkim, o doskonałej wyporności włóknem, otrzymywanym z różnych gatunków tropikalnych drzew występujących w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach. Było to szczególnie przydatne na okrętach wojennych, ponieważ marynarze nosili swoje kamizelki ratunkowe nawet podczas spania.
W czasie drugiej wojny światowej, kamizelki z korka i kapoku zastąpiły modele nadmuchiwane, które żołnierze amerykańscy określali mianem maewestek - w nawiązaniu do komediowej aktorki o bujnych kształtach: Mae West.
Ten nadmuchiwany model opracował Andrew Toti z Kalifornii, i w roku 1936 sprzedał amerykańskiemu Departamentowi Obrony za jedyne 1600 dolarów.