Stała forma żywicy otrzymywana głównie z sosen i niektórych innych roślin iglastych.
To pozostałość po oddestylowaniu terpentyny, zwana bywa również smołą grecką (łac. pix graeca) a jej nazwa pochodzi od greckiego colophonia resina, co oznacza żywicę z Kolofonu - to nazwa starożytnego miasta jońskiego.
Znana już była chyba w starożytności, w krajach basenu Morza Śródziemnego.
W temperaturze pokojowej jest to substancja krucha i bardzo łamliwa. W wyższych temperaturach łatwo się topi. Jest szklista, półprzezroczysta, o barwie od żółtej poprzez ciemnoczerwoną, aż do ciemnobrązowej.
Posiada charakterystyczną żywiczną woń.
Jest łatwopalna, rozpuszcza się w większości rozpuszczalników, ale nie rozpuszcza jej woda.
Zdecydowanie najpopularniejszym zastosowaniem kalafonii jest obróbka spawalnicza.
Uważa się, że jest to doskonały topnik do lutowania stopem cynowo-ołowiowym.
Poza tym używa się jej w medycynie. Jest składnikiem niektórych opatrunków, oraz plastrów aptecznych, które wyróżniają się trwałością oraz doskonałą przyczepnością.
Co więcej, kalafonia jest składnikiem niektórych leków, maści ochronnych i łagodzących podrażnienia, a także środków czyszczących, ponieważ naturalna kalafonia jest w pełni bezpieczna dla organizmu.
Poza tym kalafonia poprawia przyczepność, dlatego używana jest do nacierania włosia smyczków instrumentów smyczkowych, kiedyś szczypiorniści smarowali nią dłonie co ułatwiało chwytanie piłki, znalazła też zastosowanie w balecie i tańcu, gdzie wykorzystywana do uzyskiwania dużej przyczepności baletek lub innego obuwia do podłoża.
Ponadto kalafonia może być wykorzystywana do produkcji kosmetyków.
Ta naturalna żywica zwiększa również lepkość kremów.
Znajduje się także w gumach do żucia i wielu innych produktach, których używamy każdego dnia.