Rodzaj tkaniny, która jest wykonana z bawełny, poliestru lub mieszanki obu tych materiałów.
Welur zaliczamy do grupy określanej jako plusz. Składa się on z dwóch warstw - gładkiej podstawy i gęstej warstwy nitek tworzących charakterystyczny meszek, który strukturą przypomina brzoskwinię.
Fakturą przypomina welwet albo aksamit, i to właśnie jest sekretem popularności weluru od wieków, mimo, że pierwotnie był używany głównie jako derki dla koni i poduszki pod siodła.
Do Europy welur przybył z Indii już w XII wieku.
Pod wpływem światła tkanina pięknie się mieni, tworząc ciekawe przejścia barw, a mimo swej pozornej delikatności, jest to tkanina bardzo wytrzymała i jeśli jest dobrze utrzymana, może przetrwać wiele lat. Te zalety sprawiły, że na przełomie XIV i XV wieku szyto z niego królewskie szaty, oraz odzież dla zamożniejszej szlachty.
W Polsce pierwsze wzmianki o tej tkaninie pojawiły się w XVII wieku. W tym czasie welur sprowadzano z Bursy, miasta w Turcji i był traktowany jako dobro luksusowe.
Stosowano go do wytwarzania szat liturgicznych, lub odświętnych sukien i kostiumów.
Obecnie (dzięki temu że jest miękki i wyjątkowo przyjemny w dotyku), jest często używany do produkcji odzieży, takiej jak kurtki, spodnie i spódnice. 
Welur może być również wykorzystywany do produkcji pościeli, zasłon i innych artykułów gospodarstwa domowego, a także butów.
Można znaleźć welur w różnych kolorach, wzorach i fakturach. Jest odporny na rozrywanie, naciąganie i wypychanie. Nie mechaci się pod wpływem użytkowania, a wiele odmian tkanin welurowych świetnie radzi sobie z kocimi i psim pazurami.