Broń morska, służąca do rażenia okrętów podwodnych znajdujących się w zanurzeniu.
Bomba taka ma kształt metalowej, wodoszczelnej beczki wyposażonej w zapalnik, i służy do niszczenia (wcześniej namierzonych sonarem) okrętów podwodnych przeciwnika, za pomocą umieszczonego w cylindrze ładunku wybuchowego.
Większość z tych bomb wyposażona była w zapalniki hydrostatyczne, które powodowały wybuch bomby na odpowiedniej, zaprogramowanej głębokości - zapalnik uruchamiał się na skutek wzrostu ciśnienia wody.
Wprowadzono je do uzbrojenia okrętów w 1916 roku, podczas I wojny światowej - pionierem była brytyjska Royal Navy. Anglicy użyli bomb głębinowych do zwalczania niemieckich okrętów podwodnych.
Większe okręty wyposażano w dwie lub cztery zrzutnie bomb głębinowych - specjalne pochylnie na rufie okrętu nawodnego, z których bomby były staczane do wody. Małe jednostki pływające, takie jak kutry torpedowe lub ścigacze, były wyposażone w pojedyncze zrzutnie.
Dla rozszerzenia pola rażenia, oraz dla zwiększenia bezpieczeństwa załogi statku uzbrojonego w takie bomby, stosowano również miotacze bomb głębinowych, wyrzucające ładunki na odległość około 50 do 150 metrów za burtę okrętu przy pomocy ładunków prochowych.
Sam promień rażenia bomb głębinowych był niewielki, ale wystarczyło, że wybuchły w odległości około 10-20 metrów od okrętu podwodnego - wtedy nawet te pierwsze bomby, wyposażone w ładunek trotylu o masie około 140 kilogramów, powodowały falę uderzeniową zdolną uszkodzić okręt wroga.
Pod koniec II wojny światowej bomby głębinowe osiągały już masę 1360 kg, a ich głębokość zanurzenia przy której wybuchały, wynosiła 450 metrów.
Do czasów II wojny światowej i podczas jej trwania był to główny środek zwalczania okrętów podwodnych. Bomby okazały się doskonałą bronią do walki z niemieckimi U-Bootami. Stosowano również lotnicze bomby głębinowe, przenoszone przez samoloty i śmigłowce.
Od około lat 70-tych XX wieku bomby głębinowe stosowano coraz rzadziej: dawne okręty podwodne były mało mobilne (a więc w miarę łatwe do "upolowania" pod wodą) w porównaniu do współczesnych jednostek tego typu.
Zastąpiono je torpedami kierowanymi i rakietotorpedami.