Niemiecki aptekarz (1783 - 1841).
Około 1804 roku wyizolował z mleczka makowego alkaloid - czystą morfinę, występującą w postaci krystalicznych igiełek lub białego proszku.
Nazwę zaczerpnął z mitologii greckiej od imienia greckiego bożka snów - Morfeusza. Była pierwszym alkaloidem uzyskanym z jakiejkolwiek rośliny.
Jego doniesienie o właściwościach odkrytego związku początkowo zakwestionowano (uznano dopiero w roku 1817), więc rozpoczął eksperymenty w trakcie których przyjmował morfinę razem z trzema przyjaciółmi, badając jej właściwości i działanie na organizm. Stwierdził między innymi właściwości nasenne i przeciwbólowe.
Podał również wyczerpujący opis ujemnych skutków przyjmowania morfiny, co zawarł w formie ostrzeżenia dla lekarzy, aptekarzy i przyszłych pokoleń.
Okazało się, że morfina jest silnym środkiem przeciwbólowym i nasennym. Wkrótce morfinę okrzyknięto "cudownym lekiem" (tak samo jak wcześniej opium, znane już ponad 5 tysięcy lat temu w Mezopotamii).
Zaczęła się cieszyć dużym uznaniem lekarzy, niestety miała jednak ogromną zdolność uzależniania.
Później, na bazie morfiny farmaceuci z firmy Bayer na początku XX wieku wynaleźli heroinę (jako świetne lekarstwo na ból głowy, astmę, rozedmę płuc i gruźlicę).
W wiele lat po odkryciu morfiny, została ustalona jej budowa strukturalna, a dokonał tego Robinson w 1923 roku.
Wprawdzie Sertürner osiągnął uznanie świata naukowego, ale ze smutnym skutkiem - postradał zmysły i zmarł w wieku 57 lat.