Angielski biochemik (1916 - 2004).
Był genetykiem i biologiem molekularnym.
Studiował fizykę na University College, w Londynie.
Podczas II wojny światowej przerwał studia i pracował dla admiralicji brytyjskiej, konstruując radary i miny magnetyczne.
Po wojnie zainteresował się zagadnieniami biologicznymi, od roku 1949 zaczął pracę w Laboratorium Biologii Molekularnej Uniwersytetu na Uniwersytecie w Cambridge (Anglia), gdzie zajmował się trójwymiarową budową złożonych cząsteczek organicznych.
Dwa lata później poznał amerykańskiego biologa Jamesa Watsona, z którym w 1953 roku odkryli budowę cząsteczki DNA - jedno z największych odkryć XX wieku. Za to odkrycie otrzymali wspólnie z Nowozelandczykiem Maurice'em Wilkinsem w roku 1962 Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny.
W dowód uznania, Crick odznaczony został Orderem Zasługi, oraz Medalem Królewskim Towarzystwa Królewskiego w Londynie.
Pomimo swoich ateistycznych przekonań, był jednym z uczonych negujących możliwość samoistnego powstania życia z materii nieożywionej.
W książce z 1981 roku: Life Itself (Życie samo z siebie), odrzucił możliwość ewolucji chemicznej w warunkach ziemskich i wysnuł hipotezę, że życie mogło pojawić się na Ziemi przez wprowadzenie na nią mikroorganizmów, przybyłych spoza Układu Słonecznego.