Sztucznie ukształtowany ciek wodny, którego celem jest połączenie istniejących naturalnych dróg wodnych.
Tak powstała droga wodna, która znacznie ułatwia transport oraz skraca żeglugę.
Kanał, który łączy rzeki i jeziora to kanał żeglugi śródlądowej.
Najstarszym i najdłuższym (do dzisiaj) zespołem kanałów wodnych na świecie jest chiński Wielki Kanał (niegdyś nazywany Kanałem Cesarskim) we wschodnich Chinach. Jego długość wynosi 1795 kilometrów a szerokość od 20-350 metrów.
Biegnie z Pekinu na południe, do Hangzhou, przecinając m.in. Huang He i Jangcy.
Na całej długości kanału znajduje się 60 mostów i 24 śluzy.
Rozpoczęto go budować w roku 486 p.n.e., podczas panowania dynastii Wu, i pierwsze 85 kilometrów ukończono w 495 roku p.n.e. Następnie został on powiększony podczas panowania dynastii Qi, a później przez cesarza Yangdi z dynastii Sui. Później był wielokrotnie modyfikowany i rekonstruowany; odcinkami wykorzystywany do przewozu towarów (głównie węgiel kamienny, materiały budowlane, zboże), oraz do celów irygacyjnych.
Podobnie, jak to miało miejsce przy budowie Wielkiego Muru, aby znaleźć ludzi do jego wykonania, nakazano stawić się wszystkim mężczyznom w wieku 15-54 lat, ustanawiając karę śmierci dla nieposłusznych. W ten sposób zebrano 5,4 miliona robotników. Dodatkowo każda rodzina miała obowiązek dostarczyć jedno dziecko do pracy w kuchniach. Uchylający się od kopania skazywani byli na śmierć przez ścięcie głowy. Podczas jego budowy, śmierć poniosło około 2,5 miliona pracujących.