Skrzynka umożliwiająca odbieranie przesyłek pocztowych przez adresata.
Aż do połowy XIX wieku, listonosze pukali do drzwi i cierpliwie czekali, aż ktoś im otworzy. Oszacowano, że każdy listonosz tracił na takie oczekiwania ponad 1,5 godziny każdego dnia.
Aby rozwiązać ten problem, w 1849 roku Poczta Królewska w Wielkiej Brytanii po raz pierwszy zaczęła zachęcać ludzi do instalowania skrzynek na listy, aby ułatwić dostarczanie poczty.
Chodziło o to, aby każde gospodarstwo domowe miało skrzynkę pocztową, lub miejsce na listy.
Prywatne skrzynki na listy stały się popularne w większości Europy dopiero pod koniec XIX wieku, chociaż były używane w Paryżu od końca XVIII wieku.
W roku 1858 przyznano nawet patent na skrzynkę na listy: "proste pudełko z dziurą w jednej ściance".
Dużo wcześniej, jeszcze przed upowszechnieniem skrzynek na listy, w drzwiach i ścianach urzędów pocztowych instalowano skrzynki na pocztę wychodzącą.
Obecnie, skrzynki na listy to konstrukcje w postaci niewielkich zamykanych na klucz skrzynek, zamocowanych przy drzwiach domu lub przy furtce, do których przez specjalnie do tego celu przeznaczoną szczelinę listonosz wrzuca przesyłki.
Szczelina ma mieć takie wymiary, żeby koperta w rozmiarze C4 (229 milimetrów × 324 milimetry) mogła być dostarczona bez zginania lub uszkodzenia.
Z kolei objętość wewnętrzna skrzynki powinna być w stanie pomieścić wiązkę kopert C4 o grubości co najmniej 4 centymetrów.
Poza takimi pojedynczymi, spotkać można scentralizowaną stację dostarczania poczty, składającą się z pojedynczych skrzynek pocztowych dla całego budynku (w budynkach wielorodzinnych), oraz scentralizowaną stację dostarczania poczty składającą się z indywidualnych skrzynek pocztowych dla wielu odbiorców, pod wieloma adresami, w określonej okolicy lub społeczności.
Zobacz kilka pomysłowych skrzynek na listy: