Urządzenie do łączenia elastycznych materiałów za pomocą nici, poprzez tworzenie szwu.
Pierwsze nieudane próby zbudowania maszyny do szycia miały miejsce już w XVIII wieku: dokonali ich Francuz De Camus, oraz Niemcy: Ch. F. Wiesenthal i Balthasar Krems.
Częściowy sukces uzyskał dopiero Anglik Thomas Saint, który w 1790 roku skonstruował prymitywną maszynę do szycia, szyjącą tzw. szwem łańcuszkowym przy użyciu jednej nitki, przystosowaną także do szycia skóry.
Pierwsze zastosowanie praktyczne zyskała maszyna do szycia francuskiego krawca Barthélemy Thimonnier, który 17 kwietnia 1830 roku opatentował swój wynalazek.
Zebrał kilku wspólników i wyruszył do Paryża, gdzie, dysponując już 80 maszynami swojej konstrukcji, uruchomił wytwórnię wojskowych mundurów. Była to zbyt groźna konkurencja dla miejscowych krawców, więc zniszczyli mu prawie wszystkie maszyny. Zakład zbankrutował, a wynalazca z jedną maszyną na plecach, bez pieniędzy, wracał na piechotę w rodzinne strony, zarabiając na dalszą podróż na targach, gdzie demonstrował swoją "ciekawostkę". Później ciągle ją ulepszał i wreszcie wyjechał do Anglii, gdzie wprawdzie spotkało go dobre przyjęcie, ale zawiodło zdrowie.
Jego maszyna była ciężka, wręcz fabryczna, z igłą pracującą w pozycji horyzontalnej, bo tak od tysiącleci szyły kobiety, rwąca i plącząca nić, co stanowiło jej największą wadę. Gdyby jej jednak nie było, to Amerykanin Isaac Singer, którego nazwano później "Napoleonem maszyn do szycia", nie wpadłby może na pomysł, iż igła powinna chodzić z góry na dół, że inaczej trzeba ustawić czółenka, a w ogóle całe urządzenie musi być względnie tanie, łatwo dostępne i tak proste, aby można posługiwać się nim w domu.
Pierwszą prawdziwą maszynę do szycia umożliwiającą przyspieszenie procesu szycia, bez obniżania jakości ściegu w stosunku do roboty ręcznej, skonstruował w 1846 roku amerykański wynalazca Elias Howe. Jego maszyna szyła dwunitkowym szwem stebnowym, za pomocą dwóch igieł operujących po obu stronach tkaniny. Mimo zalet, maszyna do szycia Howe'a nie wzbudziła szerszego zainteresowania i popytu.
Dopiero dalsze udoskonalenia maszyny, dokonane w latach 1851 - 1853, polegające m.in. na wyposażeniu jej w urządzenia pozwalające na swobodne manewrowanie tkaniną i wykonywanie szwów krzywoliniowych, doprowadziło do rozpowszechnienia maszyny do szycia.
Głównym autorem tych ulepszeń i pierwszym producentem w pełni użytecznych maszyn, był Amerykanin, Isaac M. Singer z Bostonu. W 1851 roku rozpoczął produkcję maszyny do szycia, a Urząd Patentowy USA uznał go za jej wynalazcę.
Kosztowała bardzo dużo. Można ją było jednak kupić na raty. Była to pierwsza rzecz na świecie sprzedawana w ten sposób.
Maszyna do szycia napędzana prądem elektrycznym powstała w 1888 roku.
W USA wytwarzano maszyny do szycia na skalę masową już w końcu roku 1850-tego, w Europie pierwsze rozwinęły ich produkcję Niemcy po 1870 roku.
Maszynę do szycia mogącą szyć także ściegiem zygzakowym skonstruowano i zastosowano w przemyśle w USA przed 1900 rokiem.
W Europie, do celów domowych, zaczęto wytwarzać maszyny w latach 40-tych XX wieku.