Latarka elektryczna to rodzaj lampy elektrycznej, emitującej światło punktowe.
Źródłem światła w latarce jest zwykle żarówka o niewielkiej mocy, zasilana bateriami.
Pierwsza latarenka była prostopadłościanem z okrągłym otworem, o natężeniu światła dwóch świec.
Z baterią ważyła 2 funty (kilogram), a wyprodukowała ją firma Bristol Electric Lamp Co. w 1891 roku.
Na początku 1892 roku, Przedsiębiorstwo Omnibusowe w Bristolu zakupiło 60 sztuk na użytek kontrolerów biletowych.
Na przełomie XIX i XX wieku pojawiła się tzw. "elektryczna doniczka", skonstruowana przez Lionela Cowen.
Składała się ona z baterii umieszczonej w blaszanej rurze i żarówki. Całość montowano w doniczce w taki sposób, aby oświetlała roślinkę.
Pierwsza cylindryczna latarka została wyprodukowana w roku 1898 przez American Electric & Nowelty Manufacturing Co. z Nowego Jorku, założoną przez Huberta Conrad.
Pierwszy sprzedawany model miał tekturową rurę z metalowymi wykończeniami, oraz mosiężny reflektor bez soczewki.
