Fizyk i radiotechnik angielski (1849 - 1945).
Najstarszy z siedmiorga rodzeństwa.
Studiował chemię w Royal School of Mines, gdzie zetknął się z pracami Maxwella.
Zagadnienia tak go zainteresowały, że w roku 1877 rozpoczął studia w Cambridge nad magnetyzmem i elektrycznością pod kierownictwem Maxwella, i uzyskał tam tytuł doktora.
Był znaczącą postacią dla angielskiej i światowej techniki.
Oprócz pracy naukowej i dydaktycznej w angielskich uczelniach - był profesorem wydziału inżynierii elektrycznej na University College London.
Pełnił również funkcję doradcy naukowego w Edison Light and Bell Telephone Companies, a później w założonym przez Marconiego Towarzystwie Telegrafu Bez Drutu - zajmował się sprawami oświetlenia elektrycznego i wysokich napięć.
Wziął również udział w konstrukcji nadajnika, który wykorzystano do przeprowadzenia pierwszej transatlantyckiej transmisji radiowej w 1901 roku.
W roku 1904 skonstruował i opatentował pierwszą diodę próżniową.
Za swoje zasługi, w roku 1928 uzyskał tytuł szlachecki Sir.