Urządzenie służące do łatwego łączenia (zszywania) np. kartek papieru, przy pomocy zszywek.
Zszywki są wykonane z drutu, przeważnie o prostokątnym przekroju.
Zazwyczaj ręczny zszywacz biurowy posiada rowki zawijające końcówki zszywek do wewnątrz, choć używa się i takich które zawijają końcówki na zewnątrz.
Dzisiaj w każdym biurze znajduje się przynajmniej jeden zszywacz.
Kiedy w XIX wieku ilość prac biurowych znacznie wzrosła, wraz z tym wzrostem pojawiły się też stosy papierów, które trzeba było czasem jakoś połączyć w większą całość. Początkowo próbowano łączyć kartki zaginając, lub zawijając brzegi dokumentów, później kartki zszywano igłą i nicią.
W dalszej kolejności robiono w kartkach nacięcia i przewlekano przez nie wstążkę, lub sznurek...
Pierwszy zszywacz został stworzony najpierw dla potrzeb drukarstwa - miało to szczególne znaczenie zwłaszcza przy produkcji broszur i gazet, ponieważ terminy ich wydania są zazwyczaj krótkie - stąd pomysł wykorzystania do zszywania papieru krótkich, zagiętych drucików.
Wymyślono też urządzenie, które wbijało z przodu dokumentów metalowe oczko - następnie należało dokumenty odwrócić i dokończyć proces kształtując podobne oczko z drugiej strony. Żeby ten proces ułatwić skonstruowano mosiężny spinacz papieru, który robił w arkuszach dziurkę i dopiero w nią wkładało się mosiężne zapięcie...
W kolejnych latach skonstruowano maszynę, która zszywała papier, używając w tym celu uprzednio zagiętych kawałków drutu. Urządzenie najpierw cięło drut, nadając mu kształt przypominający literę U, potem przeprowadzało go przez papier i zaginało ponownie tak, by łączył poszczególne arkusze.
Było to dosyć skomplikowane urządzenie, dlatego zaczęto najpierw kształtować zszywki poprzez ciągnięcie i skręcanie drutu, a dopiero potem ładowało się je do znacznie już prostszego urządzenia, które przytwierdzało druciki do papieru. 
Ta właśnie maszyna była przodkiem zszywaczy używanych w dzisiejszych biurach.
Za ojca zszywacza w znanej nam dzisiaj formie, uznawany jest Amerykanin George W. McGill.
Na swoją "prasę zszywającą" otrzymał patent w 1879 roku. Dopiero w następnych latach wyposażono urządzenie w magazynek zszywek, które pojedynczo wbijane były w arkusze papieru i równocześnie zawijane do środka z drugiej strony.
Kilkanaście lat później firma Jones Manufacturing Company z Norwalk w stanie Connecticut, w roku 1895, wprowadziła zszywki połączone ze sobą w szyny.
Dopiero wiek później, w roku 1969 Joseph A. Foitle z Kansas otrzymał patent na urządzenie do usuwania wbitych w papier zszywek.