Elektroakustyczny przetwornik do zamiany energii akustycznej na energię elektryczną.
Pierwszy taki przetwornik skonstruował w 1827 roku angielski wynalazca Charles Wheatstone.
W 1877 roku, amerykański wynalazca Thomas A. Edison zbudował stykowy mikrofon węglowy i zainstalował go w części nadawczej wciąż udoskonalanego wówczas telefonu Bella - drgająca w nim membrana zmieniała opór przylegającej do niej płytki węglowej, silniej lub słabiej na nią naciskając.
Okazało się, że luźne styki elektryczne są bardzo czułe na takie drgania, jak dźwięk.
W roku 1878 David E. Hughes ulepszył to urządzenie przez zastosowanie proszku węglowego zamiast płytki, co jeszcze bardziej zwiększyło jego czułość. On jako pierwszy użył też słowa mikrofon.
Mikrofon jaki znamy dzisiaj, pojawił się w Niemczech, w roku 1931 za sprawą Emila Berlinera.
W zależności od sposobu przetwarzania energii mechanicznej na elektryczną, rozróżnić można mikrofony stykowe, magnetyczne z ruchomą cewką tzw. dynamiczne, magnetyczne oraz piezoelektryczne.
Wkład w ulepszenie mikrofonu wniósł także Polak, Julian Ochorowicz, który w latach 1882-87 pracował nad udoskonaleniem mikrofonu węglowego.
