Już Odyseusz przywiązywał się ponoć do steru, aby bezpiecznie pokonać sztorm.
Nic więc dziwnego w tym, że obecni konstruktorzy coraz więcej pracują nad ciągłym udoskonalaniem systemów zabezpieczających nasze życie i zdrowie podczas podróży.
Codziennie nieomal wprowadzają do wyposażenia każdego samochodu elementy minimalizujące obrażenia, jakich można doznać podczas wypadku.
Jednym z takich elementów - obok poduszek powietrznych - są pasy bezpieczeństwa, czyli pasy z tkaniny lub tworzywa sztucznego, które po zapięciu częściowo chronią ludzi przed uszkodzeniami ciała w razie zderzenia, lub gwałtownego hamowania samochodu, lub wpadnięcia samolotu w turbulencje.
Ścisłe powiązanie pasażerów ze szkieletem kabiny samochodu tworzącym klatkę bezpieczeństwa za pomocą (zazwyczaj 3-punktowego, automatycznego pasa barkowo–biodrowego), pozwala użytkownikom pojazdu wytracić prędkość podczas zderzenia wraz z samochodem.
Po raz pierwszy, pasy bezpieczeństwa pojawiły się w roku 1885 w Stanach Zjednoczonych. Opatentowano je wówczas jako "uprząż" dla pilota aeroplanu.
W roku 1905 po raz pierwszy zastosowano je w samochodzie - Anglicy skonstruowali urządzenie, które składało się z dużej spiralnej sprężyny połączonej z pasami (całość miała za zadanie podtrzymywać pasażera na samochodowym siedzeniu). Około roku 1920 zaczęto wyposażać w pasy samochody wyścigowe.
W USA na początku lat 50-tych, zaczęto montować je również w pojazdach przeznaczonych dla zwykłych miłośników czterech kółek, ale robiono to sporadycznie.
Pierwszym krajem, gdzie po raz pierwszy wprowadzono przepisy nakazujące instalowanie i używanie pasów bezpieczeństwa była Szwecja. Po raz pierwszy zostały one tam zamontowane w 1958 roku, w szwedzkich samochodach Volvo Amazon oraz PV 544, a ich wynalazcą był szwedzki inżynier Nils Bohlin.
Potwierdzeniem ważności jego wynalazku było zakwalifikowanie go przez Niemiecki Urząd Patentowy, jako jednego z ośmiu patentów, mających największe znaczenie dla ludzkości w latach 1885-1985.
W 1969 roku, Volvo we współpracy ze szwedzkim potentatem w dziedzinie produkcji pasów, przedstawiło pasy bezwładnościowe.
Szwedzi, jako pierwsi na świecie, zastosowali również w swoich autach optyczny i dźwiękowy system przypominania o ich zapięciu.
W naszym kraju pasy zaczęły być obowiązkowe na przednich siedzeniach samochodów od roku 1971, natomiast tylne siedzenia musiały być wyposażane w pasy od 1993 roku.
Przypięty pasami kierowca podczas zderzenia czołowego, ma 2-3 razy większe szanse na przeżycie od tego, który zlekceważył ten obowiązek. Podczas wywrotki (tzw. dachowanie) możliwość ocalenia wzrasta pięciokrotnie. Pasażer jadący obok kierowcy ma jeszcze większe szanse - prawdopodobieństwo, że pasy uratują mu życie wzrasta aż 9-krotnie.
Warto wiedzieć, że w latach 70-tych XX wieku zapięcie pasów miało gwarantować przeżycie kierowcy przy zderzeniu z prędkością 50 km/godzinę.
Obecnie ta granica bezpieczeństwa przesunięta została do 65 km/godz.
Zapnij pasy - Włącz myślenie: