Fornir

Cienkie arkusze czystego, naturalnego drewna, naklejane na powierzchnie mebli.

arkusze forniruDzięki temu meble można było zacząć wykonywać z mniej wyszukanych gatunków drewna (najczęściej sosny czy świerka) - naklejony fornir uszlachetniał, podnosił atrakcyjność i wartość wykonanego sprzętu.

Nowe forniry, cięte już maszynowo (poprzez skrawanie bardzo grubego drewna okrągłego), mają zazwyczaj około 1,5 milimetra grubości, choć występują też i grubsze.

komoda obłożona fornirem przez HepplewhiteZ pewnością już w Egipcie potrafiono używać forniru - najstarszy obiekt, który zachował się do dzisiaj, znaleziono w grobowcu faraona Semerkheta, który rządził około 2950 roku p.n.e. Dzięki poznaniu umiejętności fornirowania, można było maksymalnie wykorzystać szlachetne lub rzadkie drewno, oklejając cienką warstwą drewna meble wykonane z drewna gorszej jakości.

Przykładowo - z jednej kłody hebanu można było zrobić jeden mebel, natomiast wykorzystując płyty forniru, wprawny rzemieślnik mógł ozdobić nim wiele sztuk mebli. W czasach faraonów Egipcjanie dysponowali jedynie piłą, dlatego fornir był wówczas stosunkowo gruby - około 6 milimetrów.
Mimo to, przez wieki fornirowanie uchodziło za formę sztuki, a meble ozdobione w ten sposób osiągały wysoką cenę i były modne wśród najbogatszych. Przykładowo (około roku 50 p.n.e.) Kleopatra obdarowała Juliusza Cezara pięknym stołem ozdobionym właśnie fornirem z drewna i wstawkami z kości słoniowej.

komoda Sheraton'aOd kiedy w XVII wieku w Europie zaczęto produkować precyzyjne narzędzia do cięcia ze stali, wiele z nich przydało się mistrzom wytwarzającym meble. W ich rękach narzędzia chirurgiczne wyczarowywały inkrustacje przedstawiające wachlarze, muszle i inne klasyczne motywy.
Thomas Chippendale, George Hepplewhite oraz Thomas Sheraton - każdy z wymienionych był mistrzem w swoim fachu, a wykonane przez nich, ręczne fornirowane meble (drewnem żółtodrzewu, tulipanowca i palisandru), do dzisiaj zachwycają swoją misternością.

W dodatku niektóre z nich osiągają astronomiczne ceny. Widoczna po prawej stronie na ilustracji obok komoda, została sprzedana podczas sprzedaży w Sotheby w Londynie, za rekordową kwotę 3.8 miliona funtów szterlingów.


Fornir spotykany dzisiaj ma najczęściej postać sklejki. Cienkie warstwy drewna są sklejane ze sobą na przemian słojami co powoduje, że wykonane z nich płyty są wytrzymałe na złamania, a przy okazji niedrogie.