Cienkie, osuszone plastry ziemniaków, obsmażone w głębokim, gorącym tłuszczu.
Spotkać można również odmiany prażone (prażynki) lub pieczone: czasem - oprócz ziemniaków - z innych warzyw. Poszczególne smaki uzyskuje się dzięki starannemu doborowi przypraw i aromatów, rzadziej ziół.
Po raz pierwszy przygotował je w USA indiański kucharz George Crum w 1853 roku, w hotelu Moon Lake House, w Saratoga Springs w stanie Nowy Jork. Zrobił to na prośbę gościa, który życzył sobie, by podać mu "cieńsze niż zwykle ziemniaki po francusku" (czyli frytki).
Dopiero jak podał tak cienkie i kruche, że trzeba je było jeść rękami, bo łamały się pod widelcem, klient był zadowolony.
Po kilku latach zaczęto chipsy produkować na sprzedaż. Początkowo była to "chałupnicza" produkcja, w której uczestniczyły całe rodziny.
Prawdziwą popularność chipsy zyskały dopiero w 1926 roku, gdy Laura Scudder, właścicielka fabryki chipsów w Monterey Park w Kalifornii, wpadła na pomysł pakowania ich w woskowane torebki, dzięki którym długo pozostawały świeże i chrupiące.