Twórca nauki o witaminach (1884 - 1967).
Biochemik amerykański, pochodzenia polskiego. Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie, wyjechał do Szwajcarii.
Początkowo studiował biologię w Genewie, później chemię w Bernie - doktorat uzyskał w roku 1904.
Pracował na uczelniach Paryża, Berlina, po czym przeniósł się do Wielkiej Brytanii.
Tam prowadził szerokie badania nad przyczyną egzotycznej choroby beri-beri.
Po długotrwałych i żmudnych doświadczeniach na szczurach i gołębiach, odkrył i wyodrębnił z otrąb ryżowych pierwszą witaminę - witaminę B, wykrył ją później w rozmaitych pokarmach, m.in. w drożdżach i mleku.
Jest autorem terminu witamina, który wprowadził w 1912 roku (z łac. vita = życie + amina), a także twórcą nauki o tych związkach.
Napisał dzieło Die Vitamine.
W czasie I wojny światowej przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, do Nowego Jorku, gdzie w 1920 roku otrzymał obywatelstwo.
Po zakończeniu wojny wrócił do Polski. W Państwowym Instytucie Higieny pracował m.in. nad wyizolowaniem hormonu - insuliny, badał wpływ witaminy B1 na przemianę węglowodanową, wyizolował kwas nikotynowy.
Warunki pracy w Warszawie były zbyt skromne, toteż w 1928 przeniósł się do Paryża, a z chwilą wybuchu II wojny światowej już na stałe przeniósł się do USA.
W ostatnim okresie życia zajmował się badaniem przyczyn raka.
Jako obywatel amerykański nigdy nie wyrzekł się swojej polskości.