Worek z tworzywa sztucznego, służący do gromadzenia niepotrzebnych śmieci.
Problem ze śmieciami istniał właściwie od zawsze, ale dopiero w 1884 roku we Francji, w departamencie Seine, jego prefekt Eugène Poubelle jako pierwszy zarządził nakaz posiadania kosza na odpadki w każdym budynku.
Wprowadził również reguły utrzymywania porządku w miejscach publicznych, głównie jeśli chodzi o składowanie śmieci i sprzątanie ulic - śmieci wrzucano do blaszanych pojemników o pojemności do 120 litrów.
Do tego celu niezbędne okazały się worki na odpady (początkowo prawdopodobnie z juty), które we Francji po dzień dzisiejszy noszą wdzięczną nazwę sacs poubelle, nawiązującą bezpośrednio do nazwiska owego prefekta.
W latach 30-tych i 40-tych XX wieku intensywnie poszukiwano tworzywa, które pozwalało by na wyrób najtrwalszych i najwygodniejszych pojemników do składowania odpadów, ale dopiero w roku 1950 kanadyjski wynalazca Harry Wasylyk wytworzył pierwszy, spełniający swoje zadanie, worek na śmieci wykonany z polietylenu, który zyskał nazwę Green Garbage Bag ze względu na swoją zieloną barwę.
Do dziś zresztą, zielony prototyp wykonany w zwyczajnej przydomowej kuchni, znajduje się na szczycie listy najważniejszych wynalazków w historii Kanady.
Co ciekawe, HDPE (polietylen, tyle że o dużej gęstości), został opracowany w latach 50-tych w zakładach Phillips Petroleum w USA, ale nie znalazł szerszego zastosowania.
Przed stratami finansowymi i zastojem w magazynach, zakłady Phillips Petroleum uratował szał na popularne do dziś hula-hoop wykonane właśnie z polietylenu.
Ciekawostka:
W niektórych językach "worki na śmieci" brzmią naprawdę ciekawie:
po czesku - odpadní pytle;
po chorwacku - vreće za smece;
po węgiersku - szemeteszsák;
po serbsku - kese za dubre;