Kabel telegraficzny łączący Amerykę Północną z Europą.
Całą operacja kładzenia kabla trwała 14 dni i została zakończona 27 lipca 1866 roku.
Położono go na dnie Atlantyku pomiędzy miejscowościami Foilhommerum na wyspie Valentia (zachodnia Irlandia) a Heart's Content na wschodnim wybrzeżu Nowej Fundlandii, co w efekcie skróciło dostarczanie nowych wiadomości z około 10 dni, do zaledwie kilku minut.
Wcześniej, zanim się to udało, w przeciągu 10 lat próbowano bezskutecznie położyć kabel telegraficzny pięć razy. Udało się to dopiero przy użyciu statku SS Great Eastern.
Co prawda już na początku lat 40-tych XIX wieku, Samuel Morse wierzył w to, że wkrótce ludzkość zdobędzie (na drodze badań i eksperymentów) wiedzę niezbędną do konstruowania podmorskich kabli. I rzeczywiście, kulminacją tych badań i eksperymentów było oddanie do użytku w 1850 sprawnego kabla łączącego Wielką Brytanię i Francję.
W roku 1858 dwukrotnie próbowano położyć kabel łączący Europę z Ameryką.
Jedna z tych prób była na tyle skuteczna, że 16 sierpnia 1858 roku udało się dzięki temu przesłać telegram z gratulacjami do prezydenta USA Jamesa Buchanana od królowej Wiktorii.
Niestety, miesiąc później kabel został zniszczony - uległ przeciążeniu zbyt wysokim napięciem.
Inicjatorem tego skutecznego i udanego połączenia kablem przez Atlantyk w roku 1866, był amerykański biznesmen Cyrus West Field.