Urządzenie sanitarne, pozwalające na oddawanie moczu przez mężczyzn w pozycji stojącej.
Prawzorem pisuaru były być może przenośne pojemniki do oddawania moczu, które znane już były w starożytnych Chinach około III wieku p.n.e.
Pojemniki te były bardzo podobne do współczesnych naczyń na mocz, używanych w szpitalach.
Krajem, w którym pisuar został wymyślony, były prawdopodobnie Włochy.
W naszym kraju pierwsze tego typu urządzenia pojawiły się już ponoć w XVI wieku na Wawelu, za czasów króla Zygmunta Starego. Wszystko dzięki królowej Bonie, która przywiozła ten pomysł ze swojej ojczyzny.
Inne źródła podają, że pisuar w swojej współczesnej postaci wynalazł Amerykanin Samuel Males w 1868 roku, zaś opatentował go dwa lata później.
Od tamtego czasu pisuar zmieniał zarówno swój kształt, jak i sposoby spłukiwania.
Dziś spotykamy zazwyczaj pisuary muszlowe montowane na ścianie, wykonywane zwykle z materiałów ceramicznych, stali nierdzewnej lub tworzywa sztucznego.
Oprócz tych klasycznych, muszlowych, spotkać można czasami również pisuary korytkowe lub podłogowe.
W nowoczesnych pisuarach stosuje się automaty spłukujące, przeznaczone do bezdotykowego spłukiwania.
Hitem ostatnich lat jest tzw. pisuar bezwodny, który nie wymaga spłukiwania. Wszystko dlatego, że dzięki odpowiedniej budowie muszli i syfonu, specjalny zapachowy płyn blokujący (lżejszy od uryny), zapobiega wydostawaniu się na zewnątrz nieprzyjemnych woni.
Osobnym rozdziałem w historii pisuaru są (a raczej były) uliczne pisuary, w naszym kraju zwane czasem "sławojkami".
Pierwszym miastem gdzie były stawiane tego typu urządzenia, był Paryż.