Kircher Athanasius

Niemiecki przyrodnik i wynalazca (1602 - 1680).

Kircher AthanasiusBył najmłodszy spośród dziewięciorga dzieci, jego młodość obfitowała w niebezpieczne przygody.

Już jako czterolatek uniknął przedwczesnej śmierci w stawie, przy którym znajdował się młyn wodny. Później o mało nie zginął pod kopytami galopujących koni, a dwudniowa podróż do sąsiedniego miasta zakończyła się noclegiem na drzewie, w obawie przed rabusiami, dzikami i niedźwiedziami.

Jazda na łyżwach w wieku piętnastu lat zakończyła się odmrożeniem, które nie ustępowało przez kilka miesięcy, skórę zaatakowała gangrena, więc stracił nadzieję na uratowanie życia.

Gorliwa modlitwa do Błogosławionej Dziewicy uratowała mu życie, a Kircher, opisując ten wypadek, powiedział, że jego nagłe wybawienie od śmierci było małym cudem i że już w młodości czuł się wybrańcem Boga, namaszczonym specjalnym przeznaczeniem.

W roku 1616 wstąpił do zakonu jezuitów. W zakonie, oprócz studiów teologicznych zajął się w roku 1625 opanowaniem umiejętności posługiwania się teleskopem, przez który obserwował nieznane zjawiska plam na Słońcu. W roku 1628 został wyświęcony na księdza.

Jego zainteresowania były bardzo szerokie.
Interesował się poczynaniami Archimedesa, badał wulkany, kreślił mapy, opisywał zjawiska akustyczne.
Od roku 1641 zajmować się zaczął elektromagnetyzmem.

Modyfikacja camera obscura w roku 1645 spowodowała, że uznawany jest za konstruktora latarni czarnoksięskiej, za pomocą której przedstawiał powiększenia obrazów. Urządzenie to uważane jest za prototyp rzutnika.

Od 1650 roku zaczął badać za pomocą szkieł powiększających wydzieliny chorych na dżumę. W krwi zadżumionych po raz pierwszy w 1669 roku dostrzegł "małe robaczki" - prawdopodobnie krwinki czerwone - i wysnuł z tego wniosek, że choroby zakaźne przenoszone są przez mikroorganizmy.

Wydał obszerną pracę poświęconą przekładowi inskrypcji egipskich i interpretacji poszczególnych hieroglifów. Jak się później okazało, wszystkie interpretacje i tłumaczenia były jedynie wytworem fantazji.

Jego reputacja przyciągała uczonych. Przysyłali do niego listy, księgi i eksponaty z całego świata, dzięki czemu zgromadził prawdziwe muzeum dzieł sztuki, ciekawostek, okazów naturalnej historii i aparatów naukowych.