Angielski inżynier (1769 - 1849).
Pochodził z rodziny ziemiańskiej, jego ojciec chciał, żeby syn został pastorem, ale jego zamiłowanie do matematyki i mechaniki skłoniło go do innej kariery.
Otrzymał nominację do marynarki wojennej, w której służył przez sześć lat.
Później imał się wielu zajęć, był architektem, budował maszyny do cięcia i gięcia drewna, a w 1812 roku opracował urządzenie do wyrobu butów, które zostało przyjęte na potrzeby armii.
Wśród innych jego wynalazków była też maszyna do nawijania bawełny na bale, urządzenie do kopiowania rysunków i do produkcji gwoździ, oraz wiele innych.
Był konstruktorem maszyn do budowy tuneli. Skonstruował i opatentował w roku 1818 maszynę z tarczą drążącą, przy pomocy której (na zlecenie parowej kolei brytyjskiej) zbudowano tunel pod Tamizą o długości ponad jednego kilometra.
Roboty trwały 18 lat i zostały uwieńczone sukcesem. Urządzenie: rura prostokątna (a właściwie kilka rur prostokątnych umieszczonych obok siebie) o wymiarach odpowiadających wymiarom drążonego tunelu, mogło pracować zarówno w miękkim podłożu jak i drążyć skałę. Wraz z postępem robót tarcza była przesuwana do przodu. Pod jej osłoną wykonywano obudowę ostateczną - tunel obmurowywano cegłami.
Za swoje zasługi otrzymał Order Legii Honorowej w 1829 roku i został pasowany na rycerza w 1841 roku.
Jego syn: Isambard Kingdom Brunel poszedł w ślady ojca.