Gumka recepturka - cienki, gumowy bądź lateksowy elastyczny pasek, zamknięty w okrąg.
Służy głównie do nietrwałego spinania ze sobą przedmiotów. Obwód gumki recepturki zazwyczaj nie przekracza 25 - 30 centymetrów.
Taka prosta rzecz, jak gumka recepturka też miała swojego wynalazcę. Mało tego, jej historia ma już grubo ponad 100 lat!
Przedmiot, który zrobił niebywałą karierę w farmacji, został opatentowany w 1845 roku, przez londyńskiego przedsiębiorcę Stephena Perry'ego. Przez kolejne lata służyła głównie aptekarzom do mocowania recept z przepisanym lekiem na butelkach i słoikach.
Mijało się to trochę z oczekiwaniami wynalazcy, który (kiedy zgłaszał w urzędzie cienką opaskę uzyskaną ze zwulkanizowanej rurki gumowej) myślał, że posłuży do spinania listów i luźnych dokumentów oraz innych papierowych zwitków.
Życie pokazało, że zastosowań może być znacznie więcej.
Dzieci wykorzystują recepturki do konstruowania piłeczek - potrzeba im do tego co najmniej kilkadziesiąt gumek, wykorzystują je do budowy proc, czy naprawy uszkodzonych zabawek, lub do ich napędu.
Nawinięta na palec wskazujący pomaga w szybkim liczeniu pliku banknotów itd., itp.
Ciekawostka:
Nawet i tutaj powstał swoisty rekord. Do "Księgi rekordów Guinnessa" trafiła wielka gumowa kula, ważąca ponad 4 tony. Zbudował ją Joel Waul z Florydy, z około 700 tysięcy recepturek.