Urządzenie służące do ogrzewania pomieszczeń, wyposażone w palnik gazowy.
Pierwszy grzejnik na gaz był połączeniem lampy i piecyka.
Opatentowany został we Francji 21 września 1799 roku, przez Philippe'a Lebon z Bruchay pod Joinville.
W następnym roku Lebon na własny koszt zainstalował swoje urządzenie w hotelu "Seignelay" w Paryżu, chcąc zademonstrować jej skuteczność. Niestety - podobnie jak w przypadku oświetlenia gazowego - nieprzyjemny zapach wydzielany w trakcie działania, zniechęcał potencjalnych kupców.
Lebon ciągle usiłował udoskonalić wynalazek, aż do dnia w roku 1804, kiedy został zasztyletowany na Polach Elizejskich.
Nowoczesny grzejnik działa na zasadzie palnika bunsenowskiego, w którym tlen miesza się z gazem, wytwarzając w ten sposób płomień o dużo wyższej temperaturze. Bunsen stworzył swój palnik w Niemczech w 1855 roku, w tym samym roku panowie Pettit i Smith w Anglii dostosowali go do ogrzewania mieszkań w domach i zaczęli produkować pierwszy na rynku praktyczny grzejnik.
Wkrótce potem, w roku 1868, Benjamin Waddy Maughan wynalazł piecyk gazowy do grzania wody na kąpiel.
Zaletą urządzenia było to, że ciepła woda była dostarczana praktycznie zaraz po odkręceniu kurka, często jednak bojlery przerywały pracę, a ich bezpieczeństwo użytkowania pozostawiało wiele do życzenia.