Polska pionierka fizyki jądrowej (1867 - 1934).
W 1893 roku uzyskała stopień naukowy z fizyki (osiągając maksimum punktów podczas egzaminów), a rok później z matematyki.
W czasie studiów spotkała Piotra Curie, którego poślubiła 25 lipca 1895 roku.
Oddanie Marii Skłodowskiej-Curie nauce było tak całkowite, że przed ślubem poprosiła przyjaciółkę o wybranie sukni ślubnej, która byłaby "praktyczna i ciemna, abym mogła ją później nosić w laboratorium".
Piotr przyłączył się do prowadzonych przez nią badań i 20 kwietnia 1902 roku wspólnie wyizolowali w swym paryskim laboratorium rad. W celu uzyskania 1 grama nowego pierwiastka przetworzyli 8 ton blendy smolistej. Wcześniej uczona wykryła inny pierwiastek, który nazwała polonem, od nazwy jej rodzinnego kraju, Polski.
Do niej należy również termin: radioaktywny.
W 1903 roku, ona jej mąż i Antoine Henri Becquerel otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Pierwsza kobieta, która uzyskała Nagrodę Nobla, otrzymała ją ponownie w 1911 roku, tym razem w dziedzinie chemii.
W maju 1906 roku Maria Skłodowska-Curie została pierwszą kobietą w 650-letniej historii paryskiej Sorbony, która otrzymała tytuł profesora fizyki tej sławnej uczelni.
Mając 38 lat została mianowana profesorem na Sorbonie, które to stanowisko nie było obsadzone od śmierci jej męża Pierre'a pod kołami powozu w kwietniu roku 1905. Była pierwszą kobietą która wykładała na tej uczelni.
Podczas pierwszej wojny światowej Maria Curie i jej starsza córka, Irene, pracowały nad zastosowaniem promieni rentgenowskich w medycynie. Maria objęła stanowisko przewodniczącej służb radiologicznych Międzynarodowego Czerwonego Krzyża i prowadziła zajęcia w Instytucie Radu w Paryżu, objaśniając lekarzom metody pracy z zastosowaniem promieni rentgenowskich.
W roku 1922 została członkiem Akademii Medycyny.
Warto zauważyć, że w okresie prowadzenia najpoważniejszych prac naukowych Maria Curie miała małe dzieci.
Starsza córka, Irena, także została uczoną i również miała duże osiągnięcia naukowe. Irena poślubiła Jeana Frederica Joliota, zdolnego naukowca; pracując wspólnie, odkryli oni sztuczną promieniotwórczość. Za to odkrycie (które można by uważać za "potomstwo" odkrycia promieniotwórczości naturalnej), małżonkowie Joliot-Curie otrzymali w 1935 roku Nagrodę Nobla.
Druga córka Marii Curie, Ewa, została wybitną pisarką, zajmowała się również muzyką.
Co za rodzina!
Maria Skłodowska-Curie zmarła na białaczkę, która była prawdopodobnie następstwem częstych kontaktów z materiałami promieniotwórczymi.
Zachował się notatnik uczonej w którym opisywała poszczególne czynności związane z pracą nad radem i polonem, pierwiastkami radioaktywnymi na zawsze związanymi z jej imieniem, no i z Polską. Przechowywany jest w Instytucie jej imienia w Paryżu, w sejfie obłożonym płytami ołowianymi i wyjmuje się go tylko na specjalne okazje pod kontrolą obsługi - notatki zawierają tyle radu, że trzeba je przechowywać pod kluczem w ołowianym sejfie.