Polski inżynier (1810 - 1899).
Budowniczy wielkich mostów żelaznych, działający głównie w Rosji.
W latach 1844-1852 zaprojektował oraz zbudował pierwszy w Rosji (na Newie w Petersburgu) stalowy most ruchomy.
Zaprojektował również i zbudował pierwsze na Litwie tunele kolejowe w Kownie oraz w Ponarach pod Wilnem.
Jako pierwszy w Polsce, użył kesonu w 1859 roku jako fundamentu filarów mostowych.
Zbudował pierwszy stały kratownicowy most żelazny na Wiśle w Warszawie - ukończony w 1864 roku (most Aleksandrowski, nazwany później mostem Kierbedzia, na którego filarach po II wojnie światowej wzniesiono most Śląsko-Dąbrowski).
W latach 1886–1887 kierował rosyjskim Ministerstwem Komunikacji, po czym na stałe osiadł w Warszawie, stojąc na czele Towarzystwa Homeopatycznego.