Pierwiastek chemiczny o symbolu Ge (z łac. germanium).Twardy, błyszczący srebrzystoszary.
Podobnie jak np. arsen, jest półmetalem. W swojej metalicznej postaci wyglądem i właściwościami przypomina krzem.
Jego właściwości chemiczne są podobne do innych węglowców, przede wszystkim krzemu i cyny.
Tworzy wiele związków organicznych.
Występuje w skorupie ziemskiej w stosunkowo dużych ilościach, ale najczęściej występuje w rozproszonej postaci, nie tworząc dużych skupień.
Wchodzi w skład kilku minerałów, z których znaczenie ekonomiczne ma w zasadzie tylko germanit, tworzący większe nagromadzenia. W Polsce german pozyskiwany jest podczas eksploatacji złóż cynku i ołowiu.
Na podstawie luki jaka istniała w jego układzie okresowym (między krzemem a cyną), w 1869 roku Dymitr Mendelejew przewidział jego istnienie oraz niektóre właściwości (podobnie jak przewidział istnienie skandu i galu). Nazwał go ekakrzemem.
Dopiero prawie 20 lat później, w 1886 roku, niemiecki chemik Clemens Winkler (badając minerał argyrodyt) odkrył nowy pierwiastek i nadał mu nazwę german od łacińskiej nazwy swojego kraju ojczystego - Niemiec. Wprawdzie początkowo miał nadać nowemu pierwiastkowi nazwę neptunium, jednak okazało się, że nazwa neptun została już nadana innemu, proponowanemu pierwiastkowi chemicznemu.
Podobnie jak gal, german jest ważnym półprzewodnikiem, wykorzystywanym do produkcji tranzystorów, diod i innych elementów elektronicznych.
Znajduje również zastosowanie w optyce, przemyśle chemicznym (np. produkcji politereftalanu etylenu, zwanego potoczne PET), czy podczas produkcji detektorów promieniowania.