Francuski chemik i farmaceuta (1728 - 1804).
Był z zawodu aptekarzem, od roku 1752 był profesorem chemii École de Pharmacie - wykładał chemię i farmację.
Od roku 1773 został członkiem francuskiej Akademii Nauk.
Prowadził prace nad otrzymywaniem amoniaku i salmiaku, założył pierwszą we Francji fabrykę salmiaku.
Skonstruował areometr.
Opracował skalę gęstości cieczy (tzw. skalę Baumé'a), gdzie punkt zerowy odpowiada gęstości wody, natomiast punkt 10°Bé - gęstości 10% roztworu NaCl.
Zajmował się również ulepszaniem produkcji porcelany, oraz bieleniem jedwabiu.
Jego obserwacje pomogły zdefiniować zjawisko polimorfizmu, czyli występowania tej samej substancji chemicznej w różnych układach krystalograficznych - w 1773 roku zauważył, że kryształy siarki powstające podczas powolnego stygnięcia stopu siarki, są całkowicie różne, od kryształów powstających w wyniku resublimacji par siarki.
Wyznawał teorię flogistonu.
Napisał wiele artykułów poświęconych m.in. barwieniu tkanin, pozłacaniu części mechanizmów zegarowych, gaszeniu pożarów, barwieniu gobelinów.
