Polski elektrotechnik (1859 - 1928).
Był przedsiębiorcą i wynalazcą, pionier przemysłu akumulatorowego.
Urodził się w wielodzietnej rodzinie, miał dziesięcioro rodzeństwa.
Mieszkał w Sanoku. Od początku wykazywał duże uzdolnienia techniczne, studiował elektrotechnikę, dlatego już w latach młodości pracował wykonując instalacje elektryczne.
Jako dwudziestokilkoletni młodzieniec założył w roku 1882 pierwszą w kraju instalację telefoniczną.
Jako 24-latek, w 1883 rozpoczął pracę w laboratoriach brytyjskiej firmy The Patent Utilisation Co. Już wtedy skonstruował i opatentował kilka wynalazków w tym m.in. własnego pomysłu mikrofon, maszynę do druku w kilku kolorach, oraz łącznik automatyczny do elektrycznych lamp łukowych Jabłoczkowa.
Dwa lata później studiował elektronikę na politechnice w Berlinie-Charlottenburgu i jednocześnie pracował nad nową serią wynalazków z dziedziny ogniw galwanicznych (ogniwo samoładujące się, pierwsze ogniwo suche).
Oprócz tego prowadził fabrykę sprzętu elektrotechnicznego G. Wehr Telegraphen-Bau-Anstalt.
Rok później wrócił do Wielkiej Brytanii w celu eksploatacji swoich patentów, które przekazał pod zanglicyzowaną formą swojego imienia, jako "Charles Pollak".
Jakby przy okazji zbudował model elektrycznego tramwaju, i w roku 1886 został dyrektorem paryskiego przedsiębiorstwa eksploatującego tramwaje elektryczne jego pomysłu.
Równocześnie pracował w laboratorium Sorbony nad budową akumulatorów, co przyniosło mu duże sukcesy i rozgłos. Nieustanie kontynuował swoje prace w laboratorium, gdzie realizował nowe pomysły, m.in. zbudował prostownik komutatorowy i prostownik aluminiowy do przetwarzania prądu zmiennego na prąd stały. Pokazał swoje pomysły w Akademii Umiejętności w Paryżu i na Wystawie Światowej w 1893 roku, gdzie otrzymał za nie medal i dyplom uznania.
W roku 1896, wynalazł również kondensator elektrolityczny.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, w roku 1922 powrócił do kraju i rok później założył fabrykę akumulatorów w Białej (obecnie Bielsko-Biała), która istnieje do dziś. Firma rozpoczęła działalność pod nazwą Polskie Towarzystwo Akumulatorowe (PTA), a jej współzałożycielem był profesor Ignacy Mościcki. Pollak był pierwszym dyrektorem fabryki i piastował to stanowisko aż do śmierci.
Karol Pollak zajmował się nie tylko elektrotechniką. Na wystawie w Nicei (Francja) otrzymał medal za model aeroplanu. Opatentował również zabieg medyczny wykorzystujący elektroterapię, a podczas I wojny światowej pracował nad ulepszeniem materiałów dla przemysłu zbrojeniowego.
Łącznie uzyskał 98 patentów na swoje wynalazki. Był nazywany Polskim Edisonem. W 1924 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej.