Element obowiązkowego wyposażenia pojazdów, do ostrzegania innych użytkowników dróg.
Pierwsze sygnały dźwiękowe były instalowane w pojazdach, jako niewielka trąbka z pompką w postaci gumowej gruszki - stąd zapewne wywodzi się symbol, który jest namalowany na znaku drogowym "zakaz używania sygnałów dźwiękowych".
Nazwę klakson wymyślił Franklin W. Lovell, korzystając z greckiego słowa klazo - krzyczeć.
Konstruktorem elektrycznego klaksonu był amerykański wynalazca Miller Reese Hutchison (współpracownik Thomasa Edisona) - ten sam, który nieco wcześniej opatentował aparat słuchowy Acousticon.
Było to pierwsze urządzenie na prąd elektryczny, które zaczęto montować w prywatnych samochodach w Stanach Zjednoczonych od roku 1908. Początkowo było zasilane przez 6-woltowe ogniwa suche, od 1911 roku klakson zasilano już przy pomocy akumulatora.
W Europie to Oliver Lucas z Birmingham w Anglii był tym, który opracował swój elektryczny klakson w roku 1910.
Trzeba pamiętać, że nie wolno nadużywać sygnału dźwiękowego na obszarze zabudowanym. Powinien być używany jedynie w celu ostrzeżenia innych użytkowników drogi, np. kiedy istnieje uzasadnione podejrzenie, iż nie zdają sobie sprawy z faktu, że zbliża się do nich pojazd.
W tramwajach, zamiast klaksonu montowane są elektryczne dzwonki tramwajowe.
Rower, który też musi być zaopatrzony w sygnał dźwiękowy o nieprzeraźliwym dźwięku - ma zazwyczaj zamontowany dzwonek rowerowy.
Ciekawostki:
klakson przeniesiony z niszczyciela z czasów II wojny światowej słychać na 15 kilometrów, w 2013 roku w Michigan, 400 aut odegrało na klaksonach utwór Deep Purple, najprzyjemniejszy dźwięk klaksonu ma podobno Audi, natomiast Ford najbardziej agresywny.