Mały wózek z jednym kołem, częściowo unoszony ręcznie, używany do transportu.
Została wymyślona przez Chińczyków, prawdopodobnie w czasie panowania dynastii Han (206 p.n.e. - 220 n.e.).
Pierwsze taczki (często nazywane przez Chińczyków drewnianym wołem, lub ślizgającym się koniem), były prostymi, drewnianymi, popychanymi przed sobą pojazdami, służącymi do przewozu ludzi.
Ich zasada działania opiera się na użyciu dźwigni i prymitywnego koła - pozwala to na przewożenie dużych ciężarów na dość znaczne odległości.
Dzięki zastosowaniu dźwigni, taczka łatwo podwajała wydajność robotnika budowlanego.
Czasem nawet, taczki bywały wyposażone w żagiel.
Rolnicy używali taczki, żeby zawieźć swoje produkty na rynek.
Żołnierze używali taczki, by usunąć rannych albo zabitych ludzi z pola bitwy.
Nowoczesne taczki są zbudowane podobnie - mają jedno koło z przodu i dwie wspomagające nogi z tyłu, ale służą raczej do transportu małych ładunków, a nie ludzi.
