Kosmetyk do pielęgnacji i ochrony skóry, stosowany bezpośrednio na skórę w celach pielęgnacyjnych.
Zazwyczaj kremy występują w formie stałej, lub emulsji.
Ojczyzną kremów jest prawdopodobnie Egipt. Pojemniczek czegoś, co swoim składem przypominało proste kremy XXI wieku, znaleziono w grobowcu Tutenchamona. Wynikało by z tego, że już w XIV wieku p.n.e. w Egipcie preparowano kremy z tłuszczu zwierzęcego i np. krwi gadów. Znane są także receptury przeciwzmarszczkowych kremów na bazie oliwy z oliwek, wosku i cyprysu.
Pierwszy krem złuszczający naskórek stworzono także w starożytnym Egipcie - w jego skład wchodził sproszkowany alabaster.
W starożytnym Rzymie kremy uważano za lekarstwo. Około 200 roku p.n.e., jeden z najznakomitszych starożytnych lekarzy rzymskich Galen, dokonał podziału leków na kremy, maści, pudry, płyny itd. To on jest również autorem receptury pierwszego kremu nawilżającego. Składał się on z wosku pszczelego, oliwy z oliwek i wody. Służył nie tylko do pielęgnacji twarzy, ale do masażu całego ciała.
Przez długie wieki sporządzaniem kremów zajmowali się aptekarze, ci sami, którzy sporządzali leki na zamówienie medyków.
Pod koniec XIX wieku coraz powszechniej zaczęto mówić o tym, że kobiecą urodę można pielęgnować za pomocą różnych substancji. Na masową skalę zaczęto wytwarzać pachnidła, mydła itd. Kremy zaś były wciąż stosowane i sporządzane w domach, według sprawdzonych receptur.
Dopiero na początku XX wieku, dwie kobiety wpadły (niezależnie od siebie) na pomysł, aby to, co kobiety z wielkim trudem zdobywają domowym sposobem, zacząć wytwarzać na wielką skalę, ładnie pakować, i sprzedawać w sklepach.
Nazwiska tych obu kobiet do dziś znane są w przemyśle kosmetycznym: pierwsza to polska Żydówka z Krakowa Helena Rubinstein (w 1908 roku otworzyła w Londynie pierwszy sklep z kremami, wprowadziła też na rynek krem przeciwsłoneczny), a druga to kanadyjska pielęgniarka Elizabeth Arden.
W tym samym czasie, gdy Helena Rubinstein i Elizabeth Arden wprowadzały na rynek swoje kremy, trzech mężczyzn: urodzony w Gliwicach farmaceuta Oscar Troplowitz, niemiecki lekarz i dermatolog Paul Gerson Unna, oraz chemik Isaac Lifschütz, stali się ojcami najsłynniejszego kremu na świecie - kremu Nivea.
Po raz pierwszy krem Nivea pojawił się w Niemczech, w 1911 roku, a powstał dzięki wynalezieniu substancji (której kosmetolodzy szukali od wieków), pozwalającej połączyć wodę i tłuszcz w stabilny krem.
Oprócz wody, olejków i cudownego emulgatora - eucerytu - krem zawiera również glicerynę, kwasek cytrynowy, olejek różany i konwaliowy. Produkt został stworzony dzięki zakupieniu przez Oskara Troplowitza od chemika dr Isaaca Liftsūtza patentu na wytwarzanie eucerytu.
Nazwę dla kremu wymyśliła żona Troplowitza - Gertruda: z łacińskiego niveus - śnieżno-biały.
Podstawowy skład receptury nie zmienił się do dziś, a produkowany przez fabrykę Paula C. Beiersdorfa krem jest nadal w wielu domach na całym świecie jednym z ważniejszych kosmetyków.