Wytyczona droga na terenie zabudowanym, lub przeznaczonym do zabudowy.
Zazwyczaj wytycza się je w mieście, teraz coraz częściej również na wsi oraz w osadzie, oraz nadaje się im oficjalnie urzędową nazwę własną.
Wzdłuż ulicy stawiane są budynki mieszkalne z przypisanymi do nich numerami porządkowymi. Numery te narastają według różnych zasad: narastająco od historycznego centrum miasta, narastająco od rzeki i wzdłuż rzeki, a w przypadku ulic o kształcie kolistym - narastająco zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
Poza tym, teren wzdłuż ulicy może też zostać zabudowany zielenią (skwer, park) lub budynkami biurowymi, usługowymi itp).
W zależności od tego jak jest szeroka, oraz jaki jest rodzaj jej nawierzchni, może być przeznaczona dla ruchu pieszego, pieszo-kołowego, kołowego i tramwajowego.
Wzdłuż ulic wydzielane są czasem pasy ruchu przeznaczone tylko dla autobusów komunikacji miejskiej i drogi rowerowe. Oprócz tego, wykonuje się z jednej lub obu stron drogi chodniki przeznaczone dla ruchu pieszego.
W celu umożliwienia pieszym przecięcia drogi komunikacji pojazdów, wykonuje się zazwyczaj specjalnie oznakowane przejścia dla pieszych z sygnalizacją świetlną na poziomie ulicy, albo bezkolizyjnie: kładki dla pieszych, lub przejścia podziemne.
Wzdłuż ulic (pod jezdnią lub chodnikiem) prowadzone są zazwyczaj sieci wodne, kanalizacyjne, gaz, kable elektryczne, telekomunikacyjne i inne media tzw. uzbrojenia terenu.
Pierwsze ulice wytyczane były nieregularnie, a w zasadzie nie wytyczano ich wcale - jedynie przypadkowe położenie postawionych budynków i odstępy pomiędzy nimi, wskazywały na jakieś ciągi komunikacyjne.
Najstarsze znane ulice pochodziły z obszarów basenu Morza Egejskiego (epoka brązu), gdzie rozwijały się kultury trojańska, minojska i mykeńska.
Dopiero w pierwszej połowie V w. p.n.e. prawdopodobnie grecki urbanista Hippodamos z Miletu był tym, który opracował nowy układ urbanistyczny, w którym przyszłe miasto było podzielone głównymi arteriami wytyczonymi wzdłuż osi północ-południe i wschód-zachód na kwartały.
Ciekawostka:
W Japonii, często nawiedzanej przez trzęsienia ziemi, posesje są numerowane według daty ich wybudowania.
Rekordowe uliczki:
| Najkrótsza ulica świata: Place Ebenezer w Wick, Caithness, Szkocja. Ulica długością 2,05 metra (6 stóp i 9 cali) ustanowiła rekord 28 października 2006 roku. |
|
| Najwęższa uliczka świata: Parliament Street. Uliczka znajduje się w Exeter w Anglii. W najwęższym miejscu ma 64 cm. Kiedyś ulica nosiła nazwę Small Street (z jęz. ang. "Mała Ulica"), ale została przemianowana. |
|
| Najbardziej stroma ulica świata: Baldwin Street w Nowej Zelandii. W najbardziej stromym punkcie, nachylenie Baldwin Street wynosi około 1:2.86 (35%). Oznacza to, że na każde 2,86 m w poziomie droga podwyższa się o 1 metr - dlatego zamiast asfaltu nawierzchnia jest betonowa... asfalt by spłynął... |
|
| Najbardziej zakręcona ulica świata: Lombard Street. Mała jednokierunkowa uliczka w San Francisco słynie ze swojego spiralnego kształtu. Na krótkim odcinku znajduje się osiem zakrętów, na przemian w lewo i w prawo. Zakręty zostały wybudowane, ponieważ prosta ulica byłaby zbyt stroma dla większości pojazdów... |
|
Najdłuższa ulica świata: Yonge Street. Została wytyczona w Kanadzie pod koniec XVIII wieku - jej budowę zakończono 16 lutego 1796 roku. Łączy jeziora Simcoe z Ontario i ma długość... 1896 kilometrów! Pomimo faktu, że obecnie większą jej część przekształcono w autostradę, została wpisana do "Księgi Rekordów Guinessa". Pod numerem 1 mieści się redakcja dziennika "Toronto Star". |
|
W Polsce:
- Najkrótsza ulica to ul. Świętego Marcina w Zabrzu - ma 24 metry;
- Najdłuższa ulica to Wał Miedzeszyński w Warszawie – 14,5 kilometra;
- Najwyżej położona ulica to ulica "Na Śnieżkę" w Karpaczu. Zaczyna się na wysokości 830 m n.p.m., a swój bieg kończy przy obserwatorium meteorologicznym na wysokości 1602 metrów n.p.m.