Zamykane pudło, do którego można wrzucać korespondencję - listy i kartki pocztowe.
Skrzynki takie są regularnie opróżniane, a wrzucone przesyłki trafiają do pocztowych sortowni i dalej do adresatów - często (roznoszone przez listonoszy) lądują wówczas w skrzynkach na listy.
Skrzynki, do których można było wrzucać anonimową korespondencję (w zasadzie były to same donosy) skierowaną do władz Florencji i Wenecji, pojawiły się podobno już około roku 1529. Miały postać drewnianych pudeł i nazywano je tamburi.
Okazało się wkrótce, że "życzliwych" było tak wielu... że władze szybko zrezygnowały z tej formy przesyłania informacji.
Dopiero ponad 100 lat później, pojawiły się na ulicach Paryża skrzynki odbiorcze, będące istotnym elementem ówczesnego systemu pocztowego. Były opróżniane przez pieszego posłańca trzy razy dziennie, a nadawca musiał dołączyć do listu coś w rodzaju opłaty za list - prototyp znaczka pocztowego.
Niedoskonałość opłat za przesyłanie listów powodowała, że instalowanie kolejnych skrzynek w kolejnych miastach napotykało problemy...
Dopiero wprowadzenie znaczków pocztowych, dzięki którym ujednolicono i uproszczono system przesyłania korespondencji, wpłynęło na zwiększenie się ilości instalowanych skrzynek pocztowych.
W roku 1766 pierwsze skrzynki (w kolorze niebieskim) zostały zainstalowane na terenie Prus.
W Warszawie skrzynki doczekały się instalacji dopiero w 1807 roku, ale funkcjonowały wyłącznie jako skrzynki do korespondencji dla żołnierzy armii napoleońskiej.
Po klęsce Napoleona skrzynki zniknęły aż do roku 1842 - zainstalowano wtedy skrzynki z powrotem, ale tylko na listy które były wysyłane na koszt odbiorcy.
Dopiero dwanaście lat później w (roku 1854) pojawiły się skrzynki pocztowe do których można było wrzucać korespondencję przesyłaną na stemplowanych kopertach pocztowych, czyli już z opłatą nadawcy.
Do końca XX wieku w Polsce stosowano trzy kolory do oznaczenia skrzynek pocztowych: skrzynki czerwone do przesyłek zamiejscowych, zielone do przesyłek miejscowych, a malowane na granatowo - do przesyłek lotniczych.
W dzisiejszych czasach, w związku z rozwojem innych form komunikacji między ludźmi (SMS-y, chaty, poczta elektroniczna itp.) liczba skrzynek na listy zdecydowanie zmalała. Te które jeszcze zostały, zawieszane są trwale na ścianach budynków, lub ustawiane na chodnikach.
W zależności od kraju w którym były instalowane, różnią się od siebie kształtem, kolorem i symbolami poczty.