Włoski konstruktor (1881 - 1947).
Był synem projektanta mebli i biżuterii, i miał iść w ślady ojca, bo nawet zaczął kształcić się w szkole sztuk pięknych.
Stało się jednak inaczej - w wieku 16 lat zrezygnował, ponieważ interesowały go głównie samochody. Zaledwie rok później stworzył swój pierwszy pojazd bazujący na trzykołowym rowerze z zamontowanym silnikiem tłokowym.
Takim pojazdem wystartował w 10 wyścigach automobilowych, z czego wygrał osiem.
Jego kolejne konstrukcje spowodowały, że zainteresował się nim baron de Dietrich, który postanowił nawiązać z Bugattim współpracę. Jakoś się jednak ta spółka nie kleiła, w efekcie czego Bugatti w 1909 roku (pomimo, że był Włochem), założył własną fabrykę samochodów w Molsheim (Alzacja) i podjął produkcję samochodów wyścigowych z silnikami o czterech, sześciu, ośmiu i nawet szesnastu cylindrach.
Auta, które były w niej tworzone, pomimo, że były produkowane przez prostych robotników, odznaczały się wyjątkowym zaawansowaniem technologicznym. Były także wyjątkowo szybkie - wygrywały większość wczesnych wyścigów z cyklu Grand Prix - w sumie jego samochody odniosły około 1500 zwycięstw w międzynarodowych wyścigach.
Jego najbardziej luksusowy pojazd - Type 41 Royale - przebił nawet Rolls-Royce'a.
Miał 6,5 metra długości, z czego 4,3 metra stanowił rozstaw osi, co nawet dzisiaj oznacza naprawdę kawał pojazdu. Ważył ponad 3 tony, a jego silnik posiadał astronomiczną wręcz pojemność skokową wynoszącą 12,7 litra i generował moc 300 KM.
Bugatti uchodzi również za wynalazcę samochodu wyścigowego z turbosprężarką.
On również projektował auta o napędzie elektrycznym!
Niestety, żaden nie wyszedł poza fazę projektów i prototypów, a ich projektant poruszał się nimi jedynie po terenie swojej fabryki.
Próbował swoich sił przy produkcji silników lotniczych i kolejowych.
Skonstruował również samolot, który jednak nigdy nie wystartował, oraz samochód, który poruszał się po szynach kolejowych.
Pomimo odniesionych sukcesów, w roku 1956 firma została zlikwidowana, w 1990 roku reaktywowana, a osiem lat później przejęta przez Volkswagena.
W maju 2010 anonimowy nabywca zapłacił za pojazd pochodzący z roku 1936 - Bugatti 57 SC Atlantic ponad 30 milionów dolarów amerykańskich i jest to chyba rekord cenowy za auto. Nadwozie samochodu było wykonane ze stopu magnezu, którego nie da się spawać.
Dlatego, żeby połączyć ze sobą elementy karoserii, na dachu i błotnikach zastosowano ostro zakończone listwy, pokryte nitami.
Takie wykończenie nadwozia uniemożliwiło by dzisiaj rejestrację, bo choć nadało Atlanticowi niepowtarzalny wygląd, to w razie kolizji z pieszym nie dawałyby człowiekowi (nawet przy niewielkiej prędkości) żadnych szans.